When Easy-Go-Lucky meets So-Hard-To-Get (Devacinto Series #1)

Simula

"Stop drinking, Cella! Hinahanap na tayo ni Kuya Valdemor. Baka magalit 'yon sa akin pag hindi kita naiuwi ng maaga sa inyo..." si Almira.

I smirked. "How ridiculous of you, huh! Ikaw nag-aya sa akin tapos ikaw rin ang mauunang mag-ayang umuwi? Besides, I don't care if my Kuya gets angry to you. It's your fault, not mine."

Almira pouted. "I will never let that happen! Baka mawalan pa ako ng pag-asa kay Kuya Cross pag nangyari iyon. Hindi ako makapapayag!"

"You're still desperate," natatawa kong sambit.

"Fuck you, Cella! Mararanasan mo rin ito pagdating ng panahon! And I will be the happiest person in the world when that day comes!"

"Well, hindi na darating ang panahon na iyon. I will be the Easy-Go-Lucky Miscellana Ramani Celestino forever." I proudly said.

She rolled her eyes. "Bahala ka nga riyan. Tatawagan ko na si Kuya Valdemor na sunduin tayo. Bahala na kung magalit siya." Almira said.

Hindi ko na siya pinansin at nagpatuloy lang ako sa paglagay ng shot.

"Best day ever!" I shouted.

"What's best in this moment?" a baritone voice.

Nakanguso ko siyang nilingon. "And who the hell are you?"

"You don't have to know." aniya at madaling umalis sa kinaroroonan niya.

Kumunot ang noo ko. "Wait! Hintayin mo ako!"

Huli na nang makalabas ako. Nakakabwisit mang isipin pero galit na galit ako nang umalis iyong lalaki kanina.

Bigla biglang nagsasalita, bigla bigla rin palang mawawala!

"Hey, Miscellana! Where's Almira?" a boy said.

Plastik akong ngumiti. "Wala siya rito. Makikita mo naman pag nariyan 'yon e! Stupid!"

"U-uh, Sorry, Miscellana..." he said and walk away faster than I'm expecting.

"Ang sama talaga ng ugali mo, Cella! Tinatanong ka lang nung boy, masyado ka namang highblood!" Almira said. I don't think if that's serious or she's just teasing me.

"Mind your own business, Almira!" I angrily shouted.

Halata ang gulat sa mga mata niya. "Tinawagan ko na si Kuya Valdemor... Pasusundo raw niya tayo kay Kuya Rudolf dahil may lakad sila ngayon ni Kuya Cross."

Hindi ko siya pinansin at ininom na lamang ang shot na nasa harapan.

Sino ba kasi yung lalaki na 'yon? Seems like, kilala niya ako!

"Hinahanap niyo ho ba yung matangkad na moreno, Miss?" biglang sabi ng bartender sa likuran ko.

"Regular customer niyo ba siya rito?" I asked the bartender.

"Hindi nga po e. Ngayon lang ho 'yon nagpunta rito..." he said.

Umirap ako. "Fine. Kung tatanungin mo 'yung bayad. Nakita mo 'yung babaeng nakaupo roon. Siya ang singilin mo."

He looks amazed. "Galing mo namang manghula, Miss! Pwede po bang magpahula?"

"Mukha ba akong manghuhula?! Umalis ka nga sa harapan ko!" I hissed.

Natataranta itong pumunta sa kinaroroonan ni Almira.

How dare he! Nakakasira ng gabi!

Pagkaubos ng shot na nasa harapan ko ay pinuntahan ko na si Almira.

Good thing, wala na iyong bartender na iyon.

"Where's Kuya Rudolf?" I asked Almira.

"Makikita mo naman pag nariyan 'yon," she joked.