Leave it..

55 1 0
                                    

Nagaalala ako kay nanay pero dahil sabi nia na simpleng ubo lang yun.. bumalik na ko sa kwarto ko at nagpatuloy sa ginagawa ko.

Kinabukasan maaga akong sinundo ni Renzo.

Para daw sabay kaming makapagalmusal.

Pagkatapos naming magalmusal sa mcdo pumasok na kami.

"RAM.. Alam mo this past few days parang lagi nalang ako kinakabahan. Nuon lagi kong sinasabi sa sarili ko na parang may kulang sakin pero ngayon feeling ko unti unti na akong nabubuo." Sabi ko kay RAM.

"Kase nga kasama mo na ko. ako lang naman bumubuo ng pagkatao mo diba? Kumbaga sa isang puzzle ako yung last pieces.." Sabi niz habang nakangiti.

"Ewan ko sayo pero siguro nga kung isang puzzle isa ka nga sa pieces nun." Sabi ko.

"Basta ako ikaw yung last piece at buong buo na ako. I won't look for another one kase nga ikaw na yung huli." Sabi niya.

"Ang cheesy mo kamo.. Ay teka! May ibibigay ako sayo. kase dumaan ako sa mall kahapon at bumili nito teka nasan ba yun." Sabi ko habang kinakalkal yung bag ko..

"Anu ba yun?" Tanong nia.

"Teka lang hinahanap ko .. ay eto na.. Tadan!" Sabi ko sabay pakita ng loomband na ginawa ko.

Sabay kaming napatingin sa kamay nya..

May suot na syang loomband.

"Duh! San galing yan?" Tanong ko.

"Ah ito ba? Bigay sakin ni khim." Sabi nia.

"Si kim nanaman.. sige wag na pala.. ako nalang magsusuot neto." Sabi ko.

"Uy teka! Ginawa mo yan para sakin dba? Akina nga." Sabi nia na inaagaw sakin yung loomband.

"Wag na meron kana e." sabi ko.

"Eto naman.. napakaselosa. nageffort ka dyan kaya akina. dali pwede naman dito sa isang kamay diba?" Sabi nia.

"ewan ko sayo.." Sabi ko.

"Babyloves naman e. dba sabi ko naman sayo.."

"Oo na!  Oo na!" Sabi ko sabay abot sa kanya ng loomband. Ayun tuwang tuwa kala mo bata e.

"Tara na babyloves Oras na ng pasok e. next week praktis na tayo ng graduation e." Sabi nia.

pumasok na kami sa kanya kanya naming room...

CHAPTER 51 - Letting you go..

(A/N: Ang simula po ng pov ni daniel at angela ay mula nung pagkatapos ng gathering hanggang sa kasalukuyan. wag po sana kayong malito.. Salamat mua mua :*)

DANIEL'S POV~

Why is that I'm still hurting everytime I saw them together. Akala ko malalapitan ko na sya because Renzo is not around.. pero shit! Surprise lang pala ang lahat at harap harapan ko pang nakita kung gaano sila kasweet diba ang sakit? Nung lumapit sila samin ni Angela.. I have no choice but to smile at them even if its killing me.

Nang umalis sila sa gathering na iyon.. umalis na din ako. I'm in pained. as in.

I don't care if I left Angela there. she can go home alone.

SG!  AYLABYUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon