DOLUNAY

GERÇEK

"İnanamıyorum"

"Doğruymuş "

"Siera Evan'ı bulmamız lazım"

"Neden?"

"Çünkü o neden kavgalı olduğumuzu biliyor olmalı sonuçta o bir kurt adam."

"Olabilir alışveriş merkezine bakalım"

Böylece alışveriş merkezine gittik.Nerdeyse bütün mağazalara baktık ama yoktu.Yani olmasına kesin gözüyle bakıyorduk ama neden sürekli alışveriş merkezine gelsin ki ?

"Judith?"

"Efendim?"

"Bak"

Birini işaret etti.Evan'a benziyordu,ama Evan değildi.Artık vazgeçmeye başlamıştım.Şapkam güneşten korumamaya başladı ve güneş canımı yakmaya başlamıştı.

"Artık gidelim mi ?"dedim "Vücudum yanıyor"

"Tamam gidelim"

Garaja geldiğimizde arabamızın yanında biri bekliyordu.

"Evan?" dedim kısık sesle.

"Judith seninle tekrar karşılaşmak ne güzel" yamuk gülümsemesiyle gülümsüyordu.

"Ama sen ?"

"Vampir olduğunu biliyorum.Ve sen de benim kurt adam olduğumu biliyorsun"

"Judith ben arabaya geçiyorum konuşun siz " dedi Siera

"Evet biliyorum ama sen nerden biliyorsun?"

"Kaynaklarım var"

"Benim bazı sorularım var."

"Bana mı ? Sor bakalım ?"

"Neden vampirler ve kurt adamlar birbirlerine bu kadar düşman ? "

"Bunu bilmesen daha iyi "

"Hayır bilmem gerekiyor."

"Gerekmiyor.İnan bana bilmen kötü olur"

"Ama ned-"

"Gitmeliyim Judith.Sonra konuşuruz"

"Sana nasıl ulaşabilirim ?"

"Bana ulaşamazsın ama ben sana ulaşırım"göz kırptı "Okulda görüşürüz Judith"

"Okulda mı ?" yutkundum "Bizim okula mı geleceksin?"

"Evet.'' diyip koşarak gitti.

Biz de eve döndük.Bütün gece o cevabını bulamadığım soruyu düşündüm.Neden kimse birşey söylemiyordu ? Annem biliyordu ama o da bana söylemiyordu.

Sabah olduğunda uyanır uyanmaz aklıma yine o sorular geldi. Okulların kapanmasına bir hafta kalmıştı.Peki ondan sonra ne olacaktı? Birden kapı çaldı.

"Geeeel"

"Günaydın tatlım" dedi annem

"Günaydın"

Elinde bişey tutuyordu."Anne, o elindeki ne ?"

"Bu senin güneşte korunman için bir bilezik ."

"Şu filmlerdeki gibi.Takınca güneşten etkilenmiyorsun"

"Hadi tak"

Taktım.Bilezik o kadar zarifti ki.Taşları ustalıkla işlenmişti ve harika görünüyordu.

"Teşekkürler.Çok güzelmiş"

Sadece gülümsedi ve kapıyı çekip gitti.

Okul için hazırlanmam gerekiyordu.Normal zamanda okul bitmeye yakın gitmezdim ama Evan'la konuşmam lazımdı.Bu yüzden çabucak hazırlanıp okula gitmek için yola çıktım. Sokağın karşısında siyah spor bir araba duruyordu.Evan'da arabaya yaslanmış duruyordu. Şaşırdım ilk önce.Ondan sonra yanına gittim.

"Selam prenses"

"Selam da bu araba senin mi ?"

"Yoo yaslanınca havalı oluyor " güldük

"Senin değil yani ?"

"Hayır canım benim şaka yaptım."

"Güzelmiş."

"Gidelim mi ?"

"Olur ama sen benim sorumun cevabını vermedin."

"O sorunun cevabı yok Judith israr etme ."

"Peki."

Arabaya bindik ve okula gittik.