ADHD Love <3

1:Late!

“YEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEESSSS!!!! Andito na ako ngayon sa bagong school koooo~~~~.. New grade! New School! New life! Yeah! Pakshet! Wohhoooooo..!” Sigaw nung babae na halos yumanig ang lupa sa sobrang lakas sumigaw.

Tumakbo-takbo ang babae paikot-ikot sa fountain ng bagong school na kanyang papasukan. Nakataas ang kamay at patalon-talon pa. Bakas na bakas ang excitement at saya sa kanya. Lumipas ang ilang minuto ay napagod din ang babae sa pag-ikot at naupo sa bench malapit sa fountain. Kung hindi lang dahil sa asthma niya ay baka nakailang ikot pa siya doon sa fountain.

“Yeah! Ang saya nun ah.” Tumingin siya sa gold-plated niyang relo. 8:30

“Oh sheets, 30 mins. late na ako!” Agad tumayo ang babae at tumakbo papasok sa main building ng eskwelahan.

Nakapasok na siya loob at sobrang tahimik ng paligid. Nagsimula na siyang maglakad papunta sa hagdan. "Anong floor na nga ba kasi yun???" Nagsalubong ang dalawa niyang kilay habang inaalala ang sinabi sakanyang detalye ng papasukan niyang room.

"Ay sheet.. arghh.. di ko maalala.." Pumikit siya at paulit-ulit na pinalo ang kaniyang ulo, inaasahang makakatulong ito sa kaniyang memorya.

MAkalipas ng ilang minuto ng pag-iisip ay minabuti nalang niyang libutin ang buong school upang hanapin ang kaniyang classroom. Ok lang sa kanya kahit mas ma-late. "Better late than later." Huminga na siya ng malalim at nagsimula ng isa-isahin ang mga classroom na nakikita niya.

*after 25 mins.*

.

.

.

“Sorry Ma’am I’m late!” Biglang bumukas ang classroom ng mga 3rd year students. Section Fairy. Tumambad ang babae na halos yumuko na sa sobrang pagod at kung makalanghap ng oxygen eh parang end of the world na. Magulo pa ang buhok niya at tagaktak ang pawis. Isang magandang first impression para sa mga bago niyang kaklase.

“Miss Delgaren, bagong *schudent ka palang late ka na agad ng 55 mins.! At tignan mo nga yang sarili mo,” sabay up-and-down sa babaeng hingal na hingal parin sa katatakbo, “ Fix yourself. Image is very important in this school. ‘Di ka pa nakakapasok may dalawang offense ka na agad. Pero dahil bago ka pa naman ay papalampasin ko pa itong kabastusang ito as long as you apologize to me and to your new classmates.” Pagtataray ng matanda at payat na guro na may hawak na stick at nakasalamin ng kulay pula na may kasama pang tali. Itsura palang gets mo na.  

Nagpantig ang tenga ng babae sa pagtataray ng guro. Naka-recover na siya sa pagod at tumayo na siya ng tuwid at hinarap ang teacher. Seryoso ang mukha niya at tinignan ang teacher ng mata sa mata.

“First, I’m sincerely sorry madam for being tardy on my first day in school. I got lost because all the classrooms look the same and I don’t really know where to go because nobody assisted me. I assume that you were supposed to be the person responsible for assisting and WELCOMING (with emphasis) me in this school but I guess I was wrong. Second, I am really sorry if I didn’t meet your standard of a GOOD or should I say PERFECT image. As I said earlier, I got lost and I needed to run in order to see all the classrooms and find this class, which is in the last floor of this building. It’s just natural for humans to produce sweat. And when you run, the wind goes against your body, including your hair, thus disturbing the natural position of your hair and drying it and as a result, it gets messy. I’m so sorry madam TRULY sorry.” The girl said, trying to hide the smirk forming on her mouth.

Nagulantang ang lahat sa sagot ng babae. May ilang lalaking napa-“woah” at may ilan ding nagpipigil ng tawa. Gulat na gulat naman ang matandang guro na sa sobrang laki ng mata niya ay pwede nang ipalit sa kwago.  

“Y-y-you … you irrespectful imbe-“ Naputol ang sasabihin pa sana ng gurong namumula na sa galit ng isang lalaking biglang tumayo at napakalaki ng ngiti.

“Yo Sam!!!!!! ‘Di ka parin nagbabago!! HAHAHAHAHAHA.. Iba ka talaga.. HAHAHAHAHA!!!” Halos maluha na sa katatawa ang lalaki.

Nilingon ng babae ang pamilyar na boses.

*slow-mo na lingon*

“AHHHHHHHH!!! LUCKY BOOOOOOYYY!!!!!!” Sigaw nung babae. Tumakbo ang babae sa lalaking nagngangalan ng Lucky at yinakap ito. Hindi na niya pinakialaman ang gurang na teacher na binara niya kanina o ang mga classmate nilang nakatitig sa kanila.

“Dito ka pala nag-aaral??!! Yess!! Na-miss kita bestfriend!!!!!” Nakayakap parin ang babae sa lalaki habang nag-tatalon at dahil doon ay nakisama na rin si Lucky sa pagtalon. Ang saya nila tignan, parang nanalo sa lotto.

“EHEEEEEM!” Sigaw ng mga taong nakapaligid sa kanila, kasama narin ng guro.

“Ay. Oo pala, churiii” Sabay nilang tugon. At humagalpak ulit sa tawa noong nalaman nilang yun parin ang pagkabigkas nila sa salitang ‘sorry’.

“Ehem. Ehem.. Uhgg.. Miss Delgaren. Pwede mo na bang i-introduce mo ang sarili mo. You’re wasting everybody’s time. At ikaw Mr. Hart! Go bbbbback to your seat!” Nanggigigil na sigaw ng guro. Nanginginig siya sa hiya at galit na ginawa ng babae at hindi niya yun palalampasin.

Nakabalik naman na sa harap ang babae at nagsimula ng magpakilala. “Hey new classmates! Ako pala si Summer Delgaren, Sam for short, 16 years old, 38” 28” 36”, single and ready to mingle!” Nagpalakpakan naman ang mga lalaki at naghiyawan. Ang mga ibang babae ay natawa habang ang iba naman ay nainis.

“Wooh! Bestfriend ko yaaaan!.” Sigaw ni Lucky habang patuloy parin sa pagtawa.

“Class stop it!” The teacher struck the board repeatedly with her stick . “Who taught you to act like squatters?! My jezuz! And you *pointing at the girl* I’ll see you in my office after your class. Everybody behave!” The ancient teacher strutted out of the room while looking at everybody with her owl-like eyes. She the exactly looks like the old strict teacher that we fear in our elementary days. A loud bang filled the room as the teacher closed the door and left. There was a moment of silence until Lucky broke it.

“Guys! Wala na si Ma’am! Let’s partey!!!”

And they partied on. Their loud laughs resounded on the whole building. And in the hearts of Lucky and Summer.