Nandito ako ngayon sa room. Kanina pa naglelesson si ma'am pero ni isa walang napasok sa utak ko. BA'T BA KASI AKO SUMALI SA TOD KANINA!!
Pano ko to gagawin? Mapapahiya na nga ako, mapapahamak pa ako! Kung hindi ko sana sinabi, IBA NALANG SANA DARE KO!! HUHUHUHUHU!
"Besz, wag mong kalimutan yung dare ha? Hihihihihihihi!"- bulong naman ng loka loka kong kaibigan na di ko alam kung san pinanganak at bakit biglang nang iinis.
Matalis na tingin lang ang binalik ko sakanya at nagsimulang kabahan kung paano ko gagawin yun mamaya.
"And for your assignment, answer pages 126 to 162. Goodbye class!"
Ano na! Ano na! Okay. Breathe Jill, breathe. Eto nah! Wala nang atrasan. Hwooh!
"Uyy! Tara na! Excited nako! Hihihihihi!"- ani Jinn.
Lumabas na kami nang nakakapit sila sa braso ko.
"Uyy! Giniginaw ang kamay ni baby Jill. HAHAHAHAHA!"- ani naman ni Cess na nakangiti hanggang mata. Bwiset!
Nasa harapan na kami ng entrance sa kanilang room at mata koy naluluha na. Sabi nila, magtatago sila sa tapat ng pintuan at dapat di raw dapat nya malaman na dare lang yun.
Nasa likod sila so malapit lang ang lalakarin ko. Nakikipagtawanan siya kasama ang kanyang barkada. Sana lang wag toh kumalat sa buong campus bukas.
Nung nasa harapan ko na sya, tumahimik bigla. Oh no. Too much attention.
Isipin mo galit mo sakanya! Lahat nang galit mo, Jill! Lahat lahat!
Okay. Handa na ako. One, two three!
*Slap!*
A loud slap echoed inside the room. Tatakbo na sana ako pero ang traydor kong paa ayaw umalis! Wala na. Tapos na buhay ko.
Lahat sila maliban ni Rinn ay nakatingin sakin. He didn't move a bit so his face isn't facing my direction, but on the left.
"Sorry."- I whispered. I don't know if he heard it, but hopefully, he did.
I let out a heavy sigh and ready to go out. As I step back, he reached for my wrist and pulled me back that made me to stick to his chest. OH SHIT!
I bet pulang-pula na ako! Sinubukan kong itulak siya pero he's too strong. Ano na gagawin ko?!
"Magpapansin ka nalang nga, mananampal pa. Tsk tsk! Bad idea."- bulong nya na nakapaggalit sakin. Umiiling-iling pa!
"Hey feeler! Hindi ko toh ginawa dahil nagpapansin ako! I did this for a dare, d*ckhead"- Lumayo ako at sinamaan siya ng tingin. Di ko napigilan at nasabi ko ang totoo! Kapal ng mukha eh!
Naglakad na ako palabas at di na tinignan sila Ezra dahil sa inis. Pagpasok ko sa room, nadatnan ko sila lahat na nakatingin sakin na may galit, inis, awa, at gulat. Alam ko na agad kung bakit. Akala ko bukas pa, pero ngayon na pala. Di ako nakapagready.
Kinuha ko na yung bag ko at naglakad palabas. Pero bago ako makalabas, hinarangan na ako sa dalawang bruha na nagpaggawa sakin ng isang pinakamapahamak na dare.
"Sorry! Akala namin it's your time na. Yun pala, wrong timing he he he he he."- ani Ezra.
"Okay lang. Sige, uwi muna na ako. Pakisabi na sumama pakiramdam ko."- malumay kong sabi at binigyan sila ng assuring smile.
Alalang-alala sila pero pag wala ako, for sure tawang tawa na yun na kulang nalang, gugulong gulong sila sa sahig.
Kinuha ko yung phone ko at tinawagan na ang driver. Buti nalang at alas tres i medya pa. Di ko na naabutan yung adviser namin at baka mastuck nanaman ako sa room at ratratan ako ng maraming tanong.
Tatayo sana ako para sumilip kung nandito na ba si manong pero may humarang. It's him. W-wait.. IT'S HIM?! SI RINN?!
Okay! I changed my mind! Magcocommute nalang ako! Nilagpasan ko siya at sinubukang mag para ng trycicle pero nak ng-!! Walang ni isang trycicle ang nakikita ko!!
"Bakit ayaw mo kong harapin?"- rinig kong sabi niya na tapilok ako sa gulat.
"A-an-anong ayaw?! E-eh,s-sa di ko gusto pagmumukha mo eh! Kapal kasi!"- sige tama yan, Jill. Tama yan. Pagpatuloy mo! Para sarap HS layp mo.
I heard him chuckle. Oh pak! Was that a seductive chuckle?! Oh no no no no no! This flirty guy. I bet pulang-pula na cheeks ko nito!!
Nakatingin ako sa daan habang siya naman ay nasa likod ko. Gusto ko nang tumakbo pero bwiset na paa! Ba't parang in love tong mga paang to sa gagong yan?! Aba't nakakainis!
I can feel na papalapit siya sa akin. I can also feel na he stopped for a while and....... BACK HUGGED ME?!
"Let's stay like this until your driver arrives. Hmm?"- OMG! Is this for real?! I closed my eyes as my mind's starting to get sleepy and relaxed.
"Okay."- I whispered. What did I say?! Okay?! Nakakainiiiisssssss! Sinabi ko ba talaga yun?! UNBELIEVABLE!
WALANGYA KA RINN CEDRIC LOPEZ!!!!!
