DREIGH'S POV
"Kumusta paguusap niyo?"tanong sakin ni Rk pagkalapit ko sakanila
"After 2 weeks aalis din siya"deretsong sagot ko dahil yun ang totoo
"So Mangiiwan na naman siya?"dismayadong tanong ni Ck
"Yun naman ang gusto natin diba?Eh bat parang malungkot ka?"Balik na tanong sakanya ni Litz
"Litz I know masakit Kasi nang iwan siya ng walang paalam but seeing those medicines na ininom niya?I don't know parang may mali eh"muling sagot ni Ck
"Lahat tayo nabigla dahil dun,pero Hindi natin alam Baka nagpapanggap lang yan"gatong ni Merkz
"Fine magkampihan kayo para diyan sa nalalaman niyo,para diyan sa ipinaglalaban niyo.Pero ako Kakausapin ko muna siya at alamin ang rason niya.Hindi yung pangunguhan ko siya.Hindi ko na hahayaang mawala siya habang nandito pa siya sa tabi natin"pagpapaliwanag ni CK
Hindi ko na alam kung anong nangyayari saamin.Siguro ang dapat muna naming gawin ay pagmasdan siya
"Bakit ngayon kampi ka sakanya?!Eh dati naman galit na galit ka sakanya"sigaw na tanong sakanya ni RK
"Dahil nakita ko ang hindi niyo nakita"makahulugang sambit ni Ck tsaka dumeretso sa kwartong pinaka dulo na kwarto ni Serena
"Ano bang ginagawa niya?"Inis na sabi ni Rk
"Hayaan natin siyang kausapin ang kinakampihan niya"singit ni Gray
"Yeah right"sagot naman ni Rk tsaka pumasok na din sa kwarto niya.
Sunod na umalis si Litz at Merkz na pumasok sa kwarto nila hanggang sa kaming dalawa nalang night Gray ang natira
"I'll support you kung ano ang desisyon mo"huling sabi ni Gray tsaka narin pumasok kwarto niya
Kakayanin ko nga ba?Nagugulahan na ako.Siya na mismo ang nagsabi aalis ulit siya at maiiwan na naman akong magisa pero paano kung pagsinabi ko pipiliin niyang dumito nalang sa tabi namin.
Hindi ko na talaga alam...
Naglakad nadin ako patungo sa kwarto ko tsaka pumasok.Humiga ako sa kama ko at ipinikit ng mga mata ko.
All I want is to see those smile again Serena.Hearing those laughs and feeling your love.That is all I want.
CK'S POV
kagabi
Kagabi umamin sakin si Serena kung ano ba talaga ang nangyayari at wala akong ibang ginawa kundi Umiyak magdamag.Ang sakit malaman kung ano ba ang nangyayari pero mas masakit sa part ni Serena.Wala akong ibang gagawin kundi damayan siya.Mali kami ng pagkakaintindi ng sitwasyon.Maling mali kami.Wala yung sakit na naramdaman namin nung iniwan niya kami kesa sa sakit na nararamdaman niya ngayon.Bakit ngayon pa?Bakit?Nakita ko Kagabi kung paano siya mahirapan.Napanood ko kung paano niya indahin yung sakit.She shout and scream because of that pain.She suffer to much,My best friend suffer too much.
How can I help my best friend kung pati ako nanghihina nang dahil sa narinig ko.Oh god please help my best friend.
Last night I promise to her that i will not tell them about her situation.Kung gayon pansamantalang ako muna ang mag-aasikaso sakanya dahil sa makalawa naman daw uuwi ang iba niyang kaibigan galing sa America para may makasama at mag-alaga sakanya.
May bago na pala siyang kaibigan.Ni kwento niya sakin na sila daw ang naging sandigan niya habang nasa America siya.
Imbes na kami yung nasa tabi niya ibang tao ang nandun.Habang galit kami sakanya lumalaban siya.And that is the biggest mistake we've ever made.Ang kagalitan siya.Ang pangunahan siya.Ang iwan siya sa ere.Naaalala ko pa ang yung sinabi niya sakin bago siya umalis.
