Please Eat ❧ YuWin

❧Chapter-nine

❧Nakamoto Yuta

"Yuta!" arkamdan seslenen tanıdık sesle kaskımı çıkartıp ona döndüm, "bir şey mi oldu Sicheng?" elini karnına koyup karşımda soluklandı. alnına düşen kumral saçlarını geriye doğru atıp bana doğru bir kaç adım attı.

"dün, konuştuklarımız için, ben, şey, " söyleyeceklerini dinlerken bir anda boynumun etrafına dolanan kollarla kaskatı kesilmiştim, tepkisiz kalmanın ayıp olacağını düşünerek kollarımı beline doladım ve duyacağı kadar eğilip fısıldadım,"ne için bu?"

"özür amaçlı." sarılmayı bırakıp geri çekildi. özür dilemesi hiçbir sebep olmadığını söylemek istesem de konuşmama engel olup devam etti, sözcükler ağzımın içinde tıkılı kaldı.

"kardeşin için çok üzgünüm, Yuta. ve dediklerini düşündüm, bana yardım et." gözlerinin dolduğunu fark etmiştim ama tepki veremiyordum, Sana ölmeden onu düzeltmem için bana bırakmıştı. hiç tanımadığı bir çocuğu kurtarmak için savaş vermişti kardeşim ama başaramamıştı, bana devretmişti. Şimdi ise Sicheng benden, ona yardım etmeni istiyordu.

"edecek misin?" burnunu bir kaç kez çektiğinde arkamı dönüp motoruma bindim, kaskımı kafama geçirdiğimde şaşkın gözlerle bana baktığını fark ettim, gülmemek için yanağımı dişledim.

"Yuta?" yedek kaskımı çıkartıp ona uzattım, "önce yemek yemekle başlayalım."

gülerek kaskımı tuttu.

bn önemli bir ayrıntıyı söylemeyi unutmuşum ln:(
bu hikâye öyle çok uzun olmayacak bebeklerim bilginiz olsun ehe:d

12'28
25.08.18