"You can't do this to me..."
"Die..."
"N-no... Y-you can't..... P-please.... Don't... Ahhhhhh!!!""Ahhhhhhhh!!!" Bigla akong nagising at napabangon nakita kong nabigla na napalingon sa akin si Lucas at pagkalingon niya ay sumisigaw din ito ng makita ako. Para kaming mga baliw na nakaharap sa isa't-isa at sumisigaw.
"Kuya Luke?! Shut uppp!!" Sigaw ni Luther mula sa baba, ang nakababatang kapatid na babae ni Lucas. Pagkarinig namin sa boses ni Luther ay parehas din kaming napatigil.
"Sorry! May pinapanood lang si kuya na horror!" Sigaw ni Lucas, ngayon para na silang nakatira sa magkabilang bundok. Nagsisigawan.
"Then don't watch horror movies, if you're just gonna pee on your pants!" Halatang naiiritang ganti naman ni Luther. Hayst, kahit kailan napaka-brat ng batang iyon, pero kahit sa maikling panahon ay naging close kami niyan.
Hindi na muling nakipag-debate pa si Luthor sa kanyang kapatid at masama ang tingin na tinignan ako, "Why are you shouting?! You're creeping me out! What's with that look?! Nakakatakot ka na talaga!" Sabi nito.
Bigla akong napahawak sa aking ulo, "Sorry, may napaginipan lang na masama."
"Tss, nananaginip din pala ang mga multo?" He chuckled. Hindi na ako nagsalita pa at hinintay na matapos siya.
"Maari mo bang ipaliwanag kung ba't ka sumigaw kagabi sa kwarto ni James?" Seryoso na nitong tanong sa'kin.
Muli kong inalala ang nangyari kagabi, bigla nalamang akong napahawak sa aking ulo. "Bigla kasing sumakit ang ulo kagabi, hindi ko kinaya kaya napasigaw nalamang ako."
Narinig kong bumuntong hininga siya, "P-pero alam mo? Parang unti-unting bumabalik lahat ng mga alaala ko sa tuwing sumasakit ang aking ulo.." Paliwanag ko sakanya.
"If that so... May amnesia ka." Sabi nito, "maaaring hinampas ka ng isang malaki o mabigat na bagay sa ulo mo bago ka tuluyang binawian ng buhay, may nakita akong isang impormasyon nung magkaroon kami ng research, kapag daw na block ng namumuong dugo ang ugat ng utak, maari itong mauwi sa pagka-blanko, o pagkalimot ng isang tao sa mga bagay na nangyari na sakanya noon."
"M-may nakita ka ba kung paano mapagalin iyon?" Tanong ko sakanya.
Tumungin siya sakin at tsaka ngumisi, "Ibagok natin ang ulo mo. Baka yun ang tanging paraan para maibalik lahat ng alaala mo."
Ilang segundo akong napatitig sakanya bago ko ma-realize na dumapo na pala sa mukha niya ang kamao ko, "Ouch! Sarah, what the heck?! Why are you punching me on my handsome face?!" Madrama nitong bigkas habang chini-check kung may dugo bang tumutulo sa ilong niya.
"Eh, kung ikaw kaya ibagok ko?! Total wala namang makakakita sakin pag ginawa ko yun hindi ba?" Sarkastiko kong depensa sa sarili.
"I was just kidding! Hindi mo naman hinintay na sabi ko ang salitang 'Joke lang'" paliwanag niya.
"Tss, I don't care! Tsaka kung may amnesia ako, bakit hindi ko magawang kalimutan ka?"
Napatigil siya sa ginagawa niya at dahan-dahang lumapit sa akin, a smiled formed on his lips, "Maybe we're destined to each other?"
"TANGA! Amber, James, your sister, our classmates all the people I've been tag along, even the places. Destiny ko rin ba sila?" Sabi ko't tumayo, papuntang mini-desk niya.
"Again! I was just kidding!" Alam kong nagpapalusot lan ito.
Hindi na ako sumagot pa at tinitigan ang isang pahina ng notebook na may nakasukat na mga pangalan, napagtanto kong winaglit na sa listahan ni Lucas si James, at ang pangalan na sumunod... Walang iba kundi si Drake, ang boyfriend ko nung buhay pa ako at naging ex-boyfriend ko nung patay na ako...
"Should we really do this?" I asked him. Nararamdaman kong lumapit siya sakin at tinignan rin ang pangalan ni Drake na nakasulat sa pahina ng notebook.
"I know what you feel. Suspecting your boyfriend about your death. But who knows? Maybe its possible." sabi nito at pinat ang balikat ko.
"I don't think he can do this to me. I know how much he loves me. Maybe we can proceed to the next?"
Tila nagdadalawang-isip na tumango si Lucas pero pumabor din naman siya sa sinabi ko, "We can start over, from your basher to those who loves you. Is it okay for you?"
Ngumiti ako at tumango, "I approved."
BINABASA MO ANG
Dead and Alive
Mystery / ThrillerI've been lost. Days, Weeks, and months had passed and it seems like they don't know where to find me or my body, either. I'm wondering why they can't see me, I tried to slap them in the face to know that I'm just here in front of them. But its no u...