Sonsuz aşk

yeşeren aşk

Ders bittikten sonra Nazar sinirle yerinden kalktı ve sınıftan çıkıyordu.Berrak kendisine seslensede duymuyordu bile. Nazar sınıfın kapısından tam çıkarken yere bilekliğini düşürdü ve bunu sadece Murat görmüştü. Fatih Nazarın o halini görünce peşinden gitmişti. Murat ilk önce umursamadı. "Banane onun bilekliğinden " Dedi. Ama bilekliğe dikkatle baktığında pahalı olduğu belliydi. Onun için önemli olduğunu düşündü ve Bilekliği yerden alıp cebine koydu. Berrak hala Nazarın peşinden bağırıyordu.
Berrak: Nazar dur artık lütfen bi sakin olur musun?
Nazar: olamam anladın mı? benim kuzenim bile o çocuğa hak veriyor. Benim arkamda durmadın.
Berrak: yapma lütfen ben ortalık sakinleşsin diye öyle yaptım. Hem Murat kötü birisi değil. Sen onunla hep kötü şekilde karşılaştın.
Nazar: Ama hala bana onu savunuyorsun Berrak.
Berrak:tamam bi daha onunla ilgili bişey söylemicem söz.
Nazar:bencede söyleme.
O sırada Fatih gelmişti.
Fatih: Nazar senden Murat aduna çok özür dilerum. Böyle olmasunu hiç istemezdum.
Nazar: senin özür dilemene gerek yok. Ona sinirliyim ben.
Fatih: ama merak etma o senden özür dileyecek.
Nazar: istemez onun özrü kendinde  kalsın. Hem sen çok iyi birisin. Onunla nasıl arkadaş oldun çok merak ediyorum.
Fatih: öyle dema çok iyidir Murat sadece yanluş şekilde tanıştınuz      Nazar: sen berrakla anlaştın da mı böyle konuşuyorsun. Çünkü az önce oda aynı şeyi söyledi.
Berrak ve Fatih gözgöze geldiler. Ve ikiside utanarak başını öne eğdi.
Fatih: Ben kaçar yangazumun yanuna gideyum.
Murat kantinde otururken Fatih gelir yanına;
Fatih:  ne o yangaz kötü duraysun Murat: ben mi? Yoo niye kötü olayum ki. Bi sebep mi var.
Fatih: Nazardan dolayı yani. Bu arada o kiza çok kötü davrandun yangaz. Fazla ileri gittun.
Murat: ne kadar hakli olsamda bende  fazla ileri gittuğumu düşünirım yangaz.
Fatih: helal sana yangaz. Hayde o zaman özür dile ondan.
Murat: hayatta olmaz yangaz.ben suçluyum da onun hiç suçu yok mu sanki. İlk o özür dilesin.
Fatih dilemezsen dileme. Diyerek sinirle yerinden kalkıp gider.
Okul bitmişti ve evlerine gelmişlerdi.
Nazar kolundan düşürdüğü bilekliği Berrakla birlikte heryerde arıyordu. Bileklik nazar için çok önemliydi. Çünkü 2 yıl önce kaybettiği annesinden hediyeydi.
                -ertesi gün-
Nazar okula erken gelmişti çünkü bilekliği belki sınıfta bulurum umuduyla arıyordu.Murat Fatihle  birlikte okula gelmişti.  Sınıfa girdiklerinde Nazarı telaşlı bi şeyler ararken gördüler. Murat anlamıştı ama onu süründürmek için hiç aldırış etmemişti. Nazar Fatihin yanına geldi;
Nazar: günaydın Fatih buralarda bileklik gördün mü?
Fatih: görmedum malesef. Böyle araduğuna göre senun için çok önemli olmalı.
Nazar: evet çok önemli.
Murat çaktırmadan gülüyordu.
  Nazar ne kadar arasada bir türlü bulamamıştı. Berrak okula gelmemişti. Çünkü İzmir'den ailesi geldiği için ailesiyle vakit geçirmeyi tercih etmişti.
Murat Fatihle birlikte kantine inmişti. Cebinden çıkardığı bilekliği fatihe uzatarak; yangaz bunu Nazara ver bugün aradığı bileklik buydu.
Fatih: inanmıyorum sağa Murat o kız ne kadar aradı bunu niye o zaman vermedun.
Murat: çünkü o kıza gıcık olirım bide ben veremezdum. Berrağa verecektum vermesi için. Oda okula gelmedu. Bu yüzden sen ver Ona.
Fatih: sen niye vermisın anlamadum.
Murat: ben o kızla muhattap olmak istemirım.
Fatih: bende vermirım o zaman. Sen vereceksun bunu ona.
  Fatih masadan kalktı ve gitti. Murat ne kadar seslensede duymadı bile.
Kendi kendine söyleniyordu. "Ula ben nasul vereceğum ona. Yüzünü bile görmek istemirım. " Fatih çoktan okuldan ayrılmıştı bile. Murat ise okuldan çıkacakken hala nazarın bilekliği aradığını, ararken de ağladığını görür. ve vermeye karar verir. Nazarın yanına gelir.
Murat:  bir bileklik için gözyaşı dökmeye değer mi?
Nazar: sanane be işine bak sen.
Murat: soruma cevap ver bende sağa bilekliğinin yerini söyleyum.
Nazar:sen nerde gördün bilekliğimi.
Murat:  soruma soruyla cevap verme bu bilekliği gerçekten istisan eğer söyle ne diye ağlarsun bileklik için.
Nazar ağlayarak cevap verir; çünkü o iki yıl önce kaybettiğim annemden hediyeydi bana. Ben ise onun emanetine sahip çıkamadım.
Murat bunu duyunca gözleri dolmuştu. Pişman olmuştu daha önce vermediği için.
Cebinden bilekliği çıkardı ve Nazara uzattı. Bileklik bu mu?
Nazar bilekliği görünce sevinçten kendini kaybetti ve aniden murat'a sarıldı. Murat neye uğradığını şaşırmıştı beklemiyordu böyle bişey. Aslında rahatsız olmamıştı aksine çok hoşuna gitmişti. Ne yapacağını bilememişti acaba karşılık mı verseydi. Nazar aniden geri çekildi ve; çok özür dilerim. Gerçekten istemeyerek oldu.
Murat: önemli değul.
Nazar: ben gideyim artık geç kaldım zaten.
Murat: istersen seni evine kadar bırakayum.
Nazar: gerek yok ben otobüsle giderim. Hem Rahatsız etmeyeyim seni.
Murat:  yok canum ne rahatsızlığu.
Nazar: teşekkürler.
  Murat nazarı evine bırakmıştı.
  Nazar kendini çok tuhaf hissediyordu. Daha düne kadar ondan nefret ediyordu. Acaba ona aşık mı oldum diye düşünüyordu içinden.