Rap Skills | A Kim Namjoon fan fiction |

Chapter 4

Melanie's POV

ML: εντάξει. Μ' αφήνεις τώρα?

Με άφησε στο έδαφος και πάτησα στα πόδια μου.

ML: επιτέλους.

Προχώρησα, όσο μπορούσα, μπροστά και με ακολούθησε.

ML: γιατι έρχεσαι μαζί μου?
NJ: απέναντι μένουμε, που θες να πάω?
ML: αγκχ καλά!

Περπατούσαμε στο δρόμο και κάποια στιγμή έστριψε και κατευθύνθηκε προς ένα...φαρμακείο;

ML: που πηγαίνεις?
NJ: έλα μαζί μου.

Τον ακολούθησα και μπήκαμε μαζί στο φαρμακείο.

?: Γεια σας. Τι θα θέλατε?

Ρώτησε η γλυκιά κοπέλα στο ταμείο.

NJ: μια κρέμα για διάστρεμμα και δύο επιδέσμους.

Πετάχτηκα και γουρλωσα τα μάτια μου, κοιτώντας τον.

ML: τι?! Γιατί?!
NJ: έτσι.
ML: δεν έχω τίποτα!
?: χαχαχα τι όμορφο ζευγάρι που Είσται.

Είπε η κοπέλα και μας έδωσε την σακούλα με τα πράγματα.

Ανασηκωσα τα φρύδια μου προσπαθώντας να καταλάβω άμα είχα ακούσει καλά.

ML: Όχι εμείς δεν--
NJ: ευχαριστούμε πολύ.

Γύρισα και τον κοίταξα, ενώ αυτός πλήρωσε την κοπέλα και προχώρησε προς τα έξω. Τον ακολούθησα και βγήκα από το μαγαζί.

ML: Τι είναι αυτά που λες στον κόσμο?!
NJ: την ξέρεις?
ML: τι? Όχι!
NJ: τότε τι σε νοιάζει? Πλάκα είχε.

Δεν είπα τίποτα, γιατί πολύ απλά θα τον εβριζα αν άνοιγα το στόμα μου και πολύ απλά περπάτησα δίπλα του χωρις να βγάζω άχνα.

Λίγη ώρα μετά ειμασταν έξω από τις πολυκατοικίες μας.

O Namjoon δεν έφυγε από δίπλα μου και τον κοίταξα απορημα.

ML: δεν χρειάζεται να με πας και μέχρι το σπίτι.
NJ: θέλω κάτι να πω στο Mark.

Ανεβήκαμε στο σπίτι μου και άνοιξα μπαίνοντας μέσα.

Ησυχία...

Που έχουν πάει πάλι?

ML: δεν ξέρω που έχουν πάει, λογικά θα έρθουν σε λίγο.

Έβγαλα την ζακέτα μου, πετώντας την σε μια καρέκλα και έκατσα στον καναπέ.

ML: Έλα

Ήρθε και κάθησε δίπλα μου και έσκυψα μπροστά, λύνοντας τα κορδόνια από τα μποτάκια μου.