CHAPTER 2.2 Second time I saw him
Danica's POV
"pwede maki share ?"tanong ko
"oh sige"pag angat niya ng ulo niya..may nagliparan na mga flower at mga hearts sa paligid.. <3
"ikaw ulit?"sabay naming sabi
"ah..eh..."pautal utal niyang sabi
"ih..oh..uh??"pabiro ko
"huh?hindi..sige upo ka na"sabi niya and with that siyempre umupo nako baka mamaya magbago pa isip eh..edi wala ako naupuan.
tahimik kami kumakain nang bigla ko naalala yung nangyari knina
"sorry nga pala talaga kanina huh"pagsosorry ko
"huh?? okay lang yun.kasalanan ko din naman eh...di ako tumitingin sa dinadaanan ko"sabi niya with a smile
tahimik lang kaming kumain ulit..titingnan ko sana siya kasi ang pogi niya talaga.kaso pag angat ko ng ulo ko..pag angat ko ng ulo ko nakita ko siya kung makakain nung chicken lasap na lasap ang sarap..said na said.kulang nalang pati buto kainin niya
bigla ko hinawakan yung braso niya na ipangsusubo..kaya bigla siya napatigil..eh ang epic nakanga nga na siya at reading-ready na sumubo
"dahan-dahan naman..maawa ka naman sa aso"sabi ko sa kanya
"ah...eh..."sabi na naman niya
"mahilig kaba talaga sa vowel?"tanong ko
"huh ?! hindi..sorry"sabi niya.tapos tumayo na'ko
"ah..sige.thank you sa table"pagpapasalamat ko
"ok..you're welcome"sabi niya tapos killer smile ulit
<3 <3 <3
and with that lumabas na'ko ng mang inasal kahit labag sa aking loob
:'(
~ ~ ~
wow ~~ hindi ko aklaing .............
walang magbabasa nito..hayss..ang korni ko kasi :'(
BINABASA MO ANG
Love Is A Game
HumorMinsan ba naisip niyo na...na ang "love" ay parang isang laro. Minsan fair o patas minsan naman unfair o hindi patas. Minsan nananalo ka minsan natatalo ka. Minsan lumalaban ka hanggang manalo,minsan naman nagpaparaya kana lang.. Ang tanong: Sa pagk...
