Responsibililty

Kör|2

Kovulmamın ardından tam bir ay geçti ve ben yeni işimi sonunda bulabildim. Bakmak zorunda olduğum bir kızım olmasaydı bu durum beni pek etkilemezdi açıkcası.
Yakın arkadaşım  Sun olmasa şirkete adım bile atmam imkânsızdı. Bu tür bir yerde ilk kez çalışacaktım ve ilk günden kovulacağımın farkındayım. Küçük kızımı kucağımdan indirip önünde diz çöktüm saçlarını öpüp gülerek konuştum.

"Yaramazlık yapmak yok ve uslu ol olur mu? Acıktığında ne yapman gerektiğini biliyorsun ve yabancı insanları hatta tanıdığın insanları bile eve almayacaksın  anlaştık mı Ji Yoo?"

Usulca başını sallamıştı yanaklarını öpüp çantamı aldım.

"Anne hemen gelecek."

Evden çıkıp derin bir iç çekerek kapıyı kapattım. Her zaman olduğu gibi yanlız kaldığı için huzursuz hissediyordum. Beni beklemekten âdeta ağaç olan Sun koluma girip beni arabasına çekti.

"Bu kadar takma kafana herşey yoluna girecek ve kovulmayacaksın. Tabi bu sefer de patrona saldırmazsan. "

Dediği ile gülmeye başlayıp arabaya bindik. Az sonra arabasını çalıştırmıştı. Yol boyunca bir kez bile konuşmadık ve sonunda geldiğimizde hızlıca arabadan inip şaşkın gözlerimi büyük binaya diktim. Yine kolumdan çekiştiren Sun'a dönüp geri çekildim.

"Ben burada ne yapacağım ki? Benimle dalga geçmiyorsun değil mi? Cidden beni kabul etmiş olamazlar? "

Durmadan sorularımı  sorarken Sun etrafındaki insanlara günaydın diyerek ilerliyordu. Sonunda durduğumuzda işaret ettiği kapıya döndüm.

"Git ve patron ile konuş. Ben buralarda olacağım."

Başımı sallayarak kapıya ilerledim. Derin bir nefes alarak yüzüme düşen saçlarımı kulaklarım arkasına iterken aniden açılan kapı ile bir kaç adım geri gittim. Merakla odadan çıkan adama bakıp bedenimi hafifçe öne eğdim.

"Günaydın ben Yon iş için gelmiş-"

Cümlemi bitirmeme engel olan ses ile bir kez daha salak olduğumu kabullendim.

"Patron içeride. "

Yumruk yaptığım elimi alnıma vurmaya başlayıp sessizce içeri girdim. 

"Kapıyı çalmayı bilmiyor musunuz?"

Bir kez daha yaptığım hata ile kendime lânetler okurken tekrar alnıma sertçe vurdum. Acı ile dudaklarımı ısırıp yüzümü buruşturdum.

"Özür dilerim efendim... "

Oturan beden bana döndüğünde büyüyen gözlerimi yüzüne diktim.  O da beklemiyor  olmalı ki kaşlarını çatarak ayağa kalktı. Yanıma yaklaşıp konuşmaya başladı.

"Bayan Sun'ın bahsettiği kişi sensin demek? Kör olduğundan bahsetmemişti."