Başlığın neden saat on olduğunu sormayın...
Köpeğim dobi ile bir Kafe'de oturuyordum. Yaklaşık on metre ileriden bir kız çocuk bana el sallıyordu. Gittikçe bana yaklaştı ve dikkatlice baktı . Üzgün bir şekilde geri döneceği an ona seslendim:
- hey! Küçük gelsene!
Kafasını döndürerek bana mı işareti yaptı. Ben de evet diyerek yanıma çağırdım:
- Senin adın ne bakayım?
- Anna .
- Soyadın?
- Brown.
- Kaç yaşındasın?
- On...
Elimdeki çikolatayı onla paylaştım. Çok mutlu oldu... Tam ,tam o anda endişe ile saatin kaç olduğunu sordu:
- Saat kaç beyfendi???
- Hımm,galiba 10 yine de bakıyım.
- lütfen ,hızlı olun.
- Evet, saat 10.
- Acelem var gitmem lazım iyi günler!
Dedi ve gitti...
Ben de çantamı alarak Kafe'den çıktım. Kızın bana el salladığı yere kadar geldim ve bir banka oturdum ve Dobi'yi besledim. Rüzgar şiddetliydi . Eve gitmek için kalktık. Yürüdük ve yakama para takıldı . Ne büyük şans diye düşünerek paraya baktım. 10 liraydı... Markete girdim ve Dobi'ye bisküvi aldım.
