Matmazel ile Delirmeceler

joker hayranlığım nasıl başladı?

konuyu bulmamda yardımcı olduğu için bölüm ithafı: Vulpes_L💚

herkese merhabalar dostlar🎈.

joker delisi olduğumu bilmeyen yoktur.

"kötü karakterleri" veya benim deyimimle "kötü gösterilmeye çalışılan karakterleri" sevdiğimi bilirsiniz.

Joker bir kişide biten bir şey değildir bana göre.

Bir bedende hapsolmuş bir insan değildir.

Bir fikirdir.

Ne demiş, Joker Babamız Suicide Squad'da:

"I am a idea!"

Yani dostlar,

Ben bir fikirim.

Joker bir fikir. Bir düşünce. Düşünme biçimi ya da.

Joker'i ilk tanıdığımda Suicide Squad'daki Joker değildi.

Onu ilk tanıdığımda Batman'in filminde oynayan Joker'di.

İlk gördüğümde her ne kadar süper kahraman olsa da Batman'a bir gram dahi olsa bir sempati duymadım.

Ancak Joker beni çok etkiledi.

Davranışları, hayata gülme biçimi...

Acı çekse dahi gülen bir fikirdi o.

Güçlüydü bu yüzden.

Marvel'daki kötü karakterlerin aksine onun olağanüstü bir gücü yoktu.

Onun sihire, büyüye ihtiyacı yoktu.

O zaten bir fikirdi.

Gücü olmazken dahi o güçlüydü.

Onu orada ilk gördüğümde birden kendimi, onun her hareketini dikkatle izlerken buldum.

Hayat felsefemi Joker'in düşüncesi yaptım belki de.

Hayatımdaki acılara boyun eğmedim. Güldüm. Onlara inat, acılara inat. Joker gibi...

Acını dışa vurmayıp dik durmak kötülük değildir.

Joker kötü değil.

Benim için o kötü değil.

Joker'in fikri, beni güçlü yaptı belki de.

Sıradan bir hayran ya da onu saçma sapan şekillere sokan bir fan olduğumu düşünmüş olabilirsiniz.

Ben Joker'in fikriyle yaşıyorum.

Joker'i hayatıma bir oyuncak etmiyorum.

Benim için elbet ki önemli bir fikir.

Hayatta dik durmamı sağlayan bir fikir.

..

Batman'deki karakterden sonra yeni çıkan Suicide Squad filmini duydum.

Aslında izlemek istemiştim fakat istediğim Joker'in çıkmamasından korktum sanırım.

Düşüncesinin değişmesinden korktum ya da.

Bundan dolayı çıkar çıkmaz izlemedim.

Cesaretimi topladığımda açtım filmi, izlemeye başladım.

Akıl Hastanesi'nde kapalı olmasına rağmen gülümsemesi oldukça hoşuma gitmişti.

Her daim gülümsemesi beni sevindiriyordu.

Harley gittiğinde bile, her yanında bıçak olan bir odada kahkahalarla gülmesi onu ayakta tutan fikriydi bana göre.

Joker bir düşünce, tek bir bedene hapsolmuş biri değil.