Lara's POV: Mansion
Is this true yung sinabi ni Reed sa akin na meron ako amnesia? It can't be. Totoo ba yun? Nagkaroon ako car accident. I touched my forehead kung totoo ba yun.FLASHBACK:
At the age of 8, birthday kasi ng 1st cousin ko kaya nag - celebrate kami. Na enjoy ako sa party nila. "Devonne, we need to go. Nag - paalam ako kina Tita Larra." - Mom. My mom called me na may pupuntahan kami ni Tita Larra (pareho ang pangalan namin except isa lang ang "R".) at pati si Ate Hailee. We were just enjoying our road trip.All of sudden, I heard a loud noise from outside which kaharap namin ang truck. I tried to cover it but it's too late. Our car crashed sa malapit ng bridge. I could hear people watching us and some of them are helping us to survive. I looked from the other side. They cover Tita Larra's dead body. I could hear screaming someone else. I saw Ate Hailee. Her head is bleeding. I couldn't take off my eyes.
Gumising ako na may naramdam ako sakit sa ulo ko. I touched my forehead. Oo nga, naka - bandage ang forehead at mga wounds sa arms. Tinitingan ko sa paligid na makita ito. Nasa hospital pala ako. Bigla may bumubukas sa pinto, may tatlo babae at dalawa lalaki. May babae lumapit sa akin at pig yakap ako. "Devonne, are you okay?" Sino ba talaga ito? Halos hindi ko kilala ito, ha. Inalis ko ito kamay niya sa akin.
"Who are you? Dad, sino ito? Sabihin mo sa akin po." Halos umiiyak ako sa harap nila. Lumuhod yung babae sa harap ko. "Hindi mo ako kilala, Devonne. I'm your mother." Lumapit yung kasing edad ko pero sa tingin paano ako nakaroon ng kambal na kapatid. "Lara." Sino ba talaga kayo? Ano ba? Mukha ako asylum dito sa hospital nito.
Tinitigilan ako ni Papa pero mas lumalalo sumasakit ulo ko nito. "We need to talk privately." Kinausap ni Dad yung babae at saka sila lumabas.
4 years later......
"Dad, why are you here all of sudden?" May hinahawak si Dad na isang white folder at binigay sa akin. Ang nasa loob nito ay isang marriage contract. I looked at him. Marriage contract??!! Who's getting married? "Sino pala ikakasal, Dad?" It could be.... "Ikaw ang ikakasal, Lara. Kailangan namin ng arranged marriage. Hindi man pwede na yung Kuya Troy mo magpapakasal kundi ikaw lang babae ang pwede ipapakasal sa anak ng business manager sa Korea."
"Dad, 12 years old na po ako. Impossible! Ang bata ko pa magkaroon ng fixed marriage na yan. I'm still young."
"Kailangan mo yan, Lara Alexandria Devonne Delivingne. Just follow what I said to you. Bukas, makikilala mo siya. At the age of 18, you should get married a better man as well. You understand?" Wala ako magawa kundi sundin si Dad sa sinabi niya. Halos dito ako nakukulong sa kwarto ko, hindi ako kumain and hindi ako lumalabas sa kwarto ko.
At School Hallway:
Kakadating ko lang sa school na marinig na mga tao sa paligid ko. Halos nakatingin pa rin sila saakin. Hindi ako sanay na ganito. Pero ang nakakahiya naman is may kasama ako 2 bodyguards. Hindi pumayag si Dad na wala ako kasama kundi binatayan nila ako. During lunch time, hindi ako nagkipag - hang out sa friends ko. Kaso nakikita ko tinapunan ni Audrey ang isang lunch box na galing sa bata babae. Feeling ko umiyak siya dahil ginawa niya yon na sadya lang yun. "I can't believe guys. May bata hampaslupa lumipat dito sa school natin. Kaya mas mabuti pa bumalik ka na lang sa public school kung hindi." - Audrey.Sasampalin lang sana siya kaso lumapit ako kina Audrey at tinapunan ko siya ng bucket of water galing sa girls CR. Ayun, na shocked siya sa ginawa ko. "Miss Lara." Na shocked yung 2 bodyguards ko na hawak ko sa isang balde na tubig. "Sa susunod, huwag mo gawin sa iba na itatapon ang pagkain sa labas ng school, Audrey. Respect the environment, remember. Hindi ka nagkikinig sa teacher kanina." Ayun, umiyak siya dahil basa na ang uniform niya. Tinulungan ko siya at saka siya nag - "thank you" sa akin. "Thank you pala sa ginawa mo. Ano pala ang pangalan mo?" I smiled to her. "Lara Alexandria Devonne Delivingne. Just called me Lara. Kasi mahaba ang name ko. Are you new here?" Maganda sana siya kaso ang daming ketchup sa uniform niya. "Bago ako dito sa Jeguk Academy. Galing lang ako sa Rizal kaya pinalipat ako ni Uncle dito. By the way, Clarisse la Rue. Mas mabuti pa bibihis ako sa girls CR kailangan ko ilinisin ang uniform ko." Aalis sana siya "Jake, can you give her some extra uniform?" Tinawag ko yung bodyguard at saka niya binigay kay Clarisse yung extra uniform. "Sayo na ito uniform ko. Marami ako uniform sa mansion ko."
"Thank you pala uniform." I nodded to her. Saka siya umalis. Bumalik na ako sa side table para kumain na bigla
may isang babae naka - formal na suot galing sa kompanya na bigla siya lumapit sa akin. "Hi. I'm Michelle pala. Kita - kita ko siya ginawa mo sa kanya. I think kung gusto mo mag - sali sa models. Marami ako nakikita ng mga bata sa ginawa talent nila pero sayo sayo ang nagkakaiba...." Huh? Ako ang naiiba? "Ikaw ang naiiba sa kanila. Ikaw ang magaling umaarte sa ginawa mo. Mas bagay ka maging famous model sa States at mukha ka tingnan may half German, sa tingin ko na ipapasali kita sa audition na yun. So are you deal or no deal?""Ehem. Hindi pa ako sigurado po sa tingin ko na mas mag - usap kayo ng dad ko sa personal dahil syempre hindi ako papayag na basta - basta ako sasali ng audition na ito." Pag - uwian namin sa mansion, nakita ng dad ko dahil sa sinabi ni Michelle yung nangyari sa school ko. "Nakaka - amazed talaga yung anak ninyo. Sobra improved talaga sa ginawa niya sa classmate niya. Sa tingin ko, kung papayag ka ba sasali ng anak ninyo sa audition nito?"
"Sige, pero kailangan pa ba na pupunta siya sa States?" She nodded. Kaya ayun, ilan days na ako, busy sa pagtuturo sa akin ng photoshoot para sa pagka - model ko doon sa States. Ang nagbantay sa akin si Tita, yung 2 nanny at pati si Jake yung bodyguard ko. Bumalik na ako sa Philippines, ayun, naging ako sikat ako sa school ko........kundi Athens Academy. Ang daming lalaki na shocked sa transformation ko. 14 palang ako na bumalik dito. Mukha kasi ako ulzzang model sa Korea.
"Hey, great to see you. Na missed kita. Nasaan pala yung pasalubong mo sa akin?" - Clarisse. "Nasa bag ko. Teka, kamusta ba si Dylan? Bakit hindi siya sumasagot sa tawag ko ha?"
"Ah, baka busy. Mas mabuti pa sabay tayo pupunta sa cafeteria."
- Clarisse. Pagdating ko sa cafeteria, nakita ako nila at pati yung mga boys din.....tulala pa din sila sa amin. Halos, nakapila kami dito; may 2 lalaki nasa harap namin. Hindi namin nakikita ang mga pagkain ang ini - order namin. "We can't see. Doon kayo sa likod. Kami kasi nauna." Agad nila kinuha yung order namin, kaya ginawa ko kinuha ko yung shoe ko saka ko pig shoot sa ulo ng lalaki. Tumakbo ako at kinuha ko yung shoe ko. "Akin na nga ang ini - ord-...." I paused. Na makita yung mukha ng lalaki sa harap ko.OMG! Siya yung ini - invite ni Ate Hailee sa birthday party? Tama ba yung sinabi sa akin ni Ate Hailee?
"I invite him sa party ko dahil nakagusto siya sayo."
END OF FLASHBACK
Kaya ang ginawa ko. I called him up again. Just pick up, Reed. ["Hello. Bakit-....."] I cut him off. "Totoo ba yun. Pumunta ka sa party ni Ate Hailee nun 16 years ago." He chuckled. ["Oo, bakit? Ngayon mo na nalaman yun."]
"Sorry, Reed. Napaka - manhid ko talaga nun bata pa ako. Kaya tinawag lang kita para mapatawad kita. Sorry kung wala ako alam sa love per-......" Wala magawa kundi sinabihan niya ako. ["Ssshhh! Mas mabuti pa alagaan mo na sila. Hihintayin kita pagbalik mo dito. Na out of place na ako dito. Wala ako maibang kausap kundi..........ikaw lamang. Kung hindi lang sana ako na umalis ka, well.... tayo dalawa lang sana para matapos ang happy ending natin."]
I laughed so hard. Halos hindi ako nakahinga maayos. "Mas mabuti pa na matulog muna ako. 11 pm na dito sa States kaya matulog ka na."
"Sige, goodnight, jagi." Hindi ko masasabi kundi kinikilig na ako. 28 na ako ngayon na mukha ako teenager.
BINABASA MO ANG
Campus Clash: Everything Has Changed
Teen FictionMeet Lara Alexandra Devonne Delivingne is also a famous model in Athens Academy. Ayon sa kanya, hindi pa siya nakaroon ng serious relationship unlike Dylan that making to pretend to be her boyfriend but the truth was gawa - gawa kahit ano para masak...