"เอย"เขาเรียกชื่อผมเพียงเท่านั้น แต่ดันไม่รอฟังอะไร ริมฝีปากหยักตรงหน้าก็ทาบทับลงบนอวัยวะเดียวกันอีกครั้งและอีกครั้ง
ก่อนเขาจะละไปตามสันกรามเรื่อยมาจนซอกคอขาว สัมผัสจากปลายลิ้นของเขากำลังเล่นงานผมอย่างหนัก
คนตัวเล็กเชิดคอตั้งขึ้นเอียงรับสัมผัสวาบหวามที่คนตรงหน้ามอบให้ด้วยความรู้สึกอธิบายไม่ถูก เดย์ทำให้ผมรู้สึกว่ามันเป็นครั้งแรกเสมอ ผมตื่นเต้นกับทุกอย่างที่เขามอบให้...และพอใจที่จะมอบสัมผัสตอบกลับให้เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
มือของเดย์ลากไล้ไปตามสีข้างและแผ่นหลังของผมเชื่องช้าก่อนจะไปหยุดที่สะโพก ปลายนิ้วที่กำลังบีบและคลึงเบา ๆ บ้างก็เน้นจนทำให้ผมหายใจไม่ทั่วท้อง...ทรมานกับความรู้สึกที่ถูกเขาปลุกให้ตื่นขึ้นมาจนเผลอหลุดเสียงแสดงอารมณ์ออกไป โดยที่ริมฝีปากของเราสองคนยังคงคลอเคีลยกันไม่ห่าง
"อื้อ.."
เปลือกตาคู่สวยลืมขึ้นสบกับคนที่ตัวเองกำลังกอดอยู่ ผมค่อย ๆ เลื่อนมือตัวเองไปจับที่ปกเสื้อของเดย์ก่อนจะสะกิดกระดุมออกที่ละเม็ด...ทีละเม็ด
...ผมรู้ว่าเดย์รู้ว่าผมต้องการอะไร
พอเขาพยักหน้าเบา ๆให้ผมเท่านั้นแหละ จู่ ๆ ก็รู้สึกว่ามีก้อนอะไรไม่รู้กระจุกอยู่ที่ลำคอจนต้องกลืนลงไปอึกใหญ่ ลมหายใจเริ่มติดขัดเมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออกจากรัง
ตามด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำที่ถูกถอดด้วยฝีมือผม..
