Bree POV
Marahil na din siguro sa naninibago ako sa bahay kaya maaga ako nagising. Sa totoo lang di talaga ko makatulog ng maayos kagabi kung nasa bahay ako malamang tulig pa ko hindi talaga ako morning person ee.
Napagpasyahan ko ng bumaba para mag-paalam na din pauwe dahil sa totoo lang may pason pa kami sa school ngayon. Pagbaba ko bungad sa akin ang isang matandang babae siguro katiwala nila Mokong ito. Napatingin siya sa akin at ngumiti naman ako dito.
Oh iha gising ka na pala halika dito kumaen ka muna ng almusal. Pagyaya niya sa akin papunta sa mesa na my nakahaing pagkain.
Naku manang hindi na po paalis na din po ako. May pasok pa po kasi ako. Sagot ko naman dito.
Ganoo ba? Sayang naman amg hinnanda kong pagkain hindi pa naman nakain si Sir Brian dito. Sabi naman ni Manang.
Oo mga po pala matanong ko lang nasaan po si Mok- I mean si Angelo po? Tanong ko na agad binago sa pangalan niya ang mokong malamang baka anong sabihin sa akin ni Manang ee.
Aba malay ko sa batang iyon hindi pa bumababa andito na dapat iyon ng ganitong oras dahil my pasok siya. Sabi ni manang na parang my tinatago sa sagot niya at di ko ala. kung ano iyon kaya hinayaan ko nalang.
Ganoon po ba naku kailangan ko na po talaga kasing umalis. Nakakahiya naman po if aalis ako ng di manlang nagpapasalamat sa kanya. Saan ko po ba siya makikita? Tanong ko dito. Kahit naman inis ako sa kanya kailangan ko pa din magpasalamat.
Yung kwarto na tinulugan mo katapat lang nun ang kwarto niya iha. Oh siya mag ingat ka ha. Sagot ni Manang na medyo weird ang dating sa akin. Bakit kasi may 'ingat' na sinabi si Manang? Nananapak ba si Mokong pag iniistorbo matulog?
Agad akong nakarating sa sinasabi mi Manang at naalala ko nga na sinabi din ni Mokong na sa tapat ng tinulugan ko ang kwarto niya.
Kumatok ako dito pero walang nagbubukas ng pinto. Yung totoo tulog pa ba siya?
Wala ba siyang balak pumasok at idadamay pa ko? Teka pwede ko namang ipasabe nalang kay Manang ang pasasalamat ko ha.
Aish hindi! Breana dapat personal akong magpasalamat sa kanya!
Kumatok ako muli at tinawag na pangalan niya pero wala pa din akong naririnig na sagot kaya hinawakan ko ang door knob at bigla akong napasimangot. Bukas naman pala ang pinto!
Pagpasok ko bumungad sa akin ang magandang kwarto ni mokong ang linis tapos organized yung mga gamit at mukhang pag nakabasag ako dito di ko mababayaran ng isang taon ang mababasag ko mukhang mamahalin talaga ee.
Bigla ko namang naalala ang aking pakay at paglingon ko sa higaan ni mokong nakaupo siya sa kama at nakatitig sa akin.
Breana.. teka did I hears it right? Tinawag niya ko sa name ko?
Bigla siyang tumayo at lumapit sa akin. Hinila niya yung kamay ko at saka ako niyakap. Hindi ko maigalaw yung kamay ko sa sobrang gulat. Teka ano ba itong nararamdaman ko.
Natauhan naman ako at pinilit siyang itulak kaso masyado siyang malakas para sa isang tulad ko lalo at may kakaiba along nararamdaman na di ko maintindihan habang nakayakap siya sa akin.
H-hoy! mokong bitawan mo nga ko!itigil mo na pagbibiro ng ganito sa akin pwede ba? Pumunta lang ako dito para mag-- di ko natuloy uung sasabihin ko dahil nagsalita na siya.
Please let stay like this for a while sabi niya note in his husky and seductive voice. Teka may mali dito anyare kay mokong nasaniban ba ito?and the way he call me my mali talaga.
BINABASA MO ANG
Love Hate
RomanceIt is possible to love someone that you really hate?? what if you easily fall to his charm, do you take the risk? When things change and truth reveal will love still remain? ~~Love Hate..