Bir Hostesin Günlüğü

Tanıtım

Bugün ilk iş günümdü,çok heycanlıyıdm mutluydum içim kıpır kıpırdı kimlerle neyle karşılaşacağımı bilmiyodum.Hosteslik için binbir türlü sınavdan geçmiştim başarmıştım başaracağımı biliyodum aklıma koyduğumu bi kızdım güçlüydüm cesaretliyim yada güçlü durmaya çalışıyodum çünkü hayat bunu gerektiriyodu.Saçımı toplarken

-Nidaa geç kalacaksın kızım, diyen annemin sesini duydum

-geliyorum .

son rötüşlerimi yapıp boynuma florumu bağladım.Aslında kıyafetim kısa rahatsızdı ama olsun mor rengini çok severdim yakışmıştıda suan hızlı hareket ediyodum.Mutfağa geldiğimde annemi bana hazırladığı sofraya baktım muthişti,oda heycanlıydı son zamanlarda onu gülerken görmemiştim babamla ayrıldığından beri güçlü duruyordu onu ağlarken rastlamamıştım güçlülüğüm ona çekmişti heralde.Yeni işim onu mutlu etmişti sanırım,midem bulanıyodu yemek yiyemıyodum sofrada sohbet ederken saatime bakıp vaktin geldiğini anladım hızlıca sandalyeden kalktım ağzımda son lokmayı yutup çantam ve bavulumu aldım beni bekleyen annemin tontiş yanaklarını sıkıp öpücük kondurdum.sanırım bana dua okuyodu,tebessüm edip kapıdan çıktım ankaraya uçucaktım yarın evimdeydim ama annemde hiç ayrı kalmadığım için bana çok uzun gelecekti ilk günümden geç kalmıyayım diye taksiye bincektim işlek bi caddede oturuyoduk evime çok uzak değildi. Taksiyi gördüm ve çevirdim havaalanına dedim sanırım hostes olduğumu anlamıştı giderken akIıma araba,ev almak geliyodu. paramla çok hayallerim vardı.Herşeyi hayal ediyorum bu günlere nasıl geldiğim aklımda geçiyodu bir erkek kardeşim vardı çapkındı aklı havadaydı onu çok görmezdim babamda kalırdı.Onu tercih etmişti.sanki hayat bana ders veriyodu herşey üst üste gelmişti arkadaşarımdan ayrılmıştım taşınmıştık ailemiz bölünmüştü her zaman güçlü duran anneme imrenirdim.Gelmiştik taksiye ücreti verip indim çalışanların ayrı kapıları vardı ordan giriyolardı bende oraya doğru ilerliyodum kapılar açılmıştı kapının rüzgarları yüzüme vurdukça burda neler yaşayacağım kimlerle tanışacağım diye aklımdan geçiyodu güvenlik şeridinden geçip çalışma kartımı gösterdim.

NİDA ÖĞREN 23 yaşında görevliden, buyrun geçin kelimesini duyduğumda hüzünlenmiştim ben çok duygusal kırılgan biriydim ama bu işimde çok daha güçlü olmak zorundaydım...