Chapter 3
" Kung alam mo lang yung feeling na mag-isa ka lang. Yung wala kang kasama, wala kang makausap. Yung alam mong may kaibigan kang handang makinig sayo pero hindi padin nila maintindihan. Yung feeling na wala kang ng malabasan ng sama ng loob dahil takot kang "MAGTIWALA" at ayaw mong magtiwala dahil takot kang " MASAKTAN"
Pag labas ko sa room namin nakasalubong ko yung " Kitters" Sila yung mga FEELER, USER, PLASTIC, BACKSTABBER, AND FLIRTY GIRLS. Feeling nila sila yung pinakamaganda sa school..
Halatang pinag-uusapan nila ako... wagas kung makatingin tapos ang lakas makatawa..
wag mo silang pansinin ~ Mae
Sino bang hindi maiinis sa kanila? kakausapin ka lang nila kapag may kailangan sila sayo... kala mo naman mga anghel... pero pag wala na silang kailan sayo iiwanan ka na nyan... kung anu-ano pa ang pinagsasabi sa likod m... tapos ang landi landi pa.. feeling nila alam nila lahat tungkol sa buhay mo
Oh di ba nakakabadtrip..!? ~ me
Kausap ko si mae nun kaya hindi ko napansin na nasa likod ko na pala sila..
ANO?! ANONG SABI MO? ~ Kitters
Huh? wala ah.. ~ Me
Narinig kaya kita.. ~ Kitters
Narinig mo naman pala ee... kailangan PAULIT- ULIT?? ~ Me
alam kong napahiya sila... pero dapat pala di ko na lang yung sinabi.. tsk!
HUMANDA KA!! DI PA TAYO TAPOS..! HINDI AKO MAGPAPATALO SA ISANG BASURANG KATULAD MO..!!!!!
tumakbo ako palayo sa kanila... hindi ko talaga maiwasang maiyak.. pumunta ako sa isang lugar na walang makakakita sa akin..
DUN KO NA IBINUHOS LAHAT NG LUHA KO....
