Chapter 4
Nakatingin ako sa bintana, Nang may nag-abot sa akin ng panyo..
Oh..! punasan mo yung mukha mo.. ~ Guy
Salamat... Sino.............
Hindi pa ako tapos sa sinasabi ko pero umalis na siya..
Ano ba yan?! Anyway...MAY ITSURA AHHH...!!!! PWEDE..!!! ~ Me
Ilang saglit pa ay bumalik na ako sa classroom, kinuha ko yung gamit ko, at umuwi na ako.
Nilabahan ko yung panyo niya... Nagbabakasakaling makikita ko siya bukas at mabalik iyon sakanya..
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kung nadito lang mga magulang ko. Hindi ko kailangang maging malungkot. Naalala ko pa yung nandito pa sila. Lagi nila akong inaalagaan, ipinagtatanggol sa mga nang-aapi sa akin..
Lalo na yung mommy ko. Lagi siyang nandyan para sakin. Alam niya pano ako i-cheer up. Lahat ibibigay niya, isasacrifice niya para sa kaligayahan ko.
Thankful ako dahil kahit papaano nakasama ko sila. Kaya nga ako LUMALABAN ee... kasi sabi nila " NEVER GIVE UP" Kakayanin ko daw lahat ng pagsubok sa buhay ko. ~ Me
To be continued....:
