Mavinin Dönüşümü

lanetin başlangıcı

Sarayın bahçesindeki kamelyada beyaz elbisesiyle alexis'i görüyordum. Her gece oturup bahçedeki göleti izlerdi. Ablam beyaza çok düşkündü . Dolabı beyazlarla doluydu.Bense maviyi severdim. Odamdaki camdan ablamı izlerken annem arkamda beliriverdi.
-Annabel!
Annemin aniden seslenişi beni ürküttü.
-kraliçe Alberta
Ona böyle seslenmem hep egosunu okşamış ve kendini daha gururlu hissetmesini sağlamıştır.
-Annabell , Alexis nerede?
-Anne ablam kamelyada
-O kamelya birgün başına bir iş getirecek.

Somurtarak odadan çıkışını izledim . dışarıdan annemin Curcio'ya bağırmasını duydum. Ablamı içeri almasını istiyordu. Birkaç dakika sonra ablam içeri girdi.
-Annabell uyumalıydın!
-seni beklemiş olamaz mıyım?
-benim için uykusuz kalmamalısın ufaklık.
tebessüm edip önüme çömeldi . başımı okşamaya başladı ve beni kucağına aldı. Yatağa oturdu.
- bu gülen mavi gözlerin altı çöksün mü annabell?
bir an yaşlı göründüğümü düşündüm .
-hayır.
öyleyse uyku vakti .
Ablam beni yatağıma yatırdı. Alnıma bir öpücük kondurduktan sonra odadan çıktı. Merdivenlerden gelen seslerden anladığım üzere üst kattaki odasına gidiyordu. Bende kısa bir süre sonra uykuya daldım.sabah olduğunda carlo başımda duruyordu.
-prenses annabell uyandırdığım için üzgünüm . kral aron sizi yemek salonunda bekliyor.
başımı sallayıp onayladım. Yatakta bir süre kaldım. Uykumun açılmasını beklerken babamın ne diyeceğini düşünüyordum. Ancak fazla düşünmeye fırsatım olmadan aşağıdan babamın bağırmasını duydum. Yataktan sıçrayarak kalktım. Üzerimi değiştirmeye fırsatım olmadı. Yere sürünen mavi , askılı geceliğimle aşağıya koştum . ancak babam yemek salonunda değil merdivenlerin sonunda beni bekliyordu.
-annabell! Yine geç uyandın!
-özür dilerim babacım.
-kes artık ! üstünü değiştir ve bahçeye gel!
-ama yemek yemiyecek miyim?
- yemekte bize katılmak için erken uyanmalısın küçük hanım.
koşarak odama çıktım. Açık mavi uzun bir elbise buldum . üstümü değiştirmek için paravanın arkasına geçmişken ablam içeri girdi.
-annabell, babam acil seni istiyor.
-abla biraz oyalar mısın?
aşağıdan babamın sesi yükseldi ." Annabell ,Alexis hemen aşağı inin!"
ablam ürperdi

-bu sefer seni de beni de öldürücek. At binicekmişiz
-abla buna mecbur değiliz!
bu sitemim ablamı biraz kızdırdı.
-Annabell , o bizim babamız. Onun istediklerini yapmamız gerekir.
-Lanet olsun. Hayır gerekmez.
-annabell seninle tartışmıycam. Giyin ve aşağı in!

Üstümü değiştirdikten sonra yelpazemi almak için yatağımın başındaki komidinin üstüne baktım. O sırada gözüme eski bir kitap ilişti. Üstünde lanetli siyah yazan bu kitabı okumaya başladım . babamın öfkeli sesini duyabiliyordum. Annemin anlattığına göre bu kitabı 16 yaşımı geçtikten sonra okumalıymışım . zira bu kitap bizim vampir mi yoksa melek mi olmak istediğimizi belirleyecekmiş. Ben vampirli olan kısmı okumaya başladım. En fazla ne olabilirki derken içimde ablama ve babama olan nefretim büyümeye başladı. Ağzıma dolan kanı hissedebiliyordum. Sonra bir ışık parladı . kitap elimden düştü ve yere savruldum. Uyandığımda babam ve ablam başımda annemse yanımda duruyordu. Gözlerimi açtığımda annem ürkerek geri çekildi . ablamın gözleri büyüdü . babamsa çaresiz görünüyordu. Onlara baktığımda içimdeki öfkeyi hissedebiliyordum .ayağa kalktım ve aynada bir an kendime bakmış bulundum. Gözlerim buz mavisi olmuştu. Kıyafetim siyaha dönmüştü. Yüzümü sinsi bir gülümseme kapladı. İçimde yanan intikam ateşinin sıcaklığını parmaklarımın ucunda hissediyordum. Arkamı yavaşça döndüm .
-Merhaba Alexis!