Ben bu hikayenin kötü karakteriyim.
Bir hikayede iyilerin karşısına çıkan bir kötü bir karakter vardır ya. İşte ben o kötü karakterim.
Belki üzgünümdür ,belkide aşığımdır, belkide acı çekiyorumdur. Kim bilir?
Hep kendimi sorguladım .niye bu kadar kö...
Sabah yanımda kahvem ,uzanmış düşünüyordum ,sevdiceğimi.
Onsuz her an acı veriyordu, bana . Onu başkasıyla görmek. Başkasına aşkla bakması içimde derin bir yara açıyordu. Hiç iyileşmeyecek derin yaralar hemde.
Keşke sevmeseydim hiç. Keşke kötü olmasaydım hiç. Belki o da beni severdi. Düncelerin arasında yavaşça kaybolurken ben ev arkadaşım Eylül bağırdı.
"Okula geç kalıyoruz hadi giyin üstünü de çıkalım."
"Sen git okula .onu görmeye dayanamıyorum artık"dedim. "Onu değil kendini düşün. Önceliğin kendin olsun." "Kes sesini ve okula git!!! " diye bağırdım ona. Eylül hem çalışkan hem de iyi bir sır tutucuydu. Dersimi dinler beni anlardı. Tek o vardı benim için. Ama ona karşı içimdeki sevgiyi bilse şımarıklık patlaması yaşar herhalde;)
Eylül inat edip tekrar bağırdı"Ecemira kalk yoksa...!" Sözünü bitirmeden ben "yoksa ne ? Tamam kalkıyorum . Ama sen istediğin için değil . Başka kızlara gülen Ada için geliyorum okula. Eylül beni hergün erken kaldırır çünkü saçlarımı saç tebeşiri ile boyar sonra da yüzüme küçük bir kalp çizerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkes beni böyle tanır,tarzımla,atarımla,asaletimle , gücümle,üşengeçliğimle ve psikopat hareketlerimle.
Benden korkan çok. Ama benim hiç kimseden korkum yok. Kaybedecek birşeyim yok ki benim. Ailem uzakta. onları kaybettim zaten Ada da beni sevmiyor. Ben bunları anlattım ama çoktan hazırlandım bile. Okula geldiğimde yine gözler üstümdeydi. Fame gibi bişiyim işte ne kadar saçma. Yemek haneye girdim Eylül ile. Yemek sırasını da aldım . Yemekte brokoli , puding, ve sucuklu tost vardı. Birde meyve suyu ama ben almadım. Çocuk muyuz biz ?allah allah! Baktım Ada ile Işıl aynı masada(sevgililer) yanlışlıkla yapmış gibi pudingi üstüne attım. "Aaaa pardon bilerek yaptım . "Dedim ve alaycı bir şekilde güldüm"ha,ha ha," Ada kalkıp bana "bizimle sorunun ne ha?" Çocuksu ve alaycı bir tavırla "ama ben yapmadımm , elim yaptı!" Deyip tekrar alaycı şekilde güldüm.
Onun benden nefret edip bana bağırması adeta kalbimde bir migrene sebep oluyordu. Bana sinirle bakmaya devam ederken ada, Zehra iyimserlik rolünü devam ettiriyordu. ~~~~.~.~.~~~~~.~.~~~~ Sizleri seviyorum, Özellikle hep destekçim olan Agatha adlı kişiye sevgilerimi iletiyorum. İyiki destekçilerim, sizler yanımdasınız❤️😍 O kişilerin her zaman arkasındayım😘😘😘😘😘😘😘😘
