Phantom (Harry Styles) (Dutch/Nederlands, translated)

Één

Een

Dood.

Het is een vier letter woord. Twee klinkers, twee medeklinkers en één lettergreep.

Wat is de precieze definitie? Is er een precieze definitie?

Als je een woordenboek zou openen en door de pagina's zou bladeren zou je dit uitkomen:

1. Het dood gaan; overdracht van het leven.

2. Het permanente einde van een vitaal proces in een cel of weefsel.

3. De actie of het feit van sterven of vermoord worden.

En zo gaat het maar door hoe het woord 'dood' kan gebruikt worden in een zin, hoe het de vernietiger van het leven kan zijn etcetera. Maar dat is allemaal zo technisch, gebaseerd op feiten en onderzoeken.

Wat is de dood, echt? Is het enkel het einde van het leven?

Wel, niemand van ons kan het weten. Niemand van ons is al dood geweest. Ook al hebben sommigen aan de rand van leven en dood gestaan, niemand is echt dood geweest.

Hoe voelt het? Is het rustig? Druk?

Gedachten zoals deze kwellen me dag en nacht. Meestal vraag ik me af hoe het zou zijn als ik de andere wereld zou oversteken. En voor een lange tijd, wens ik om de andere wereld over te steken, en deze wereld achter laten. Als er een hemel en een hel zou bestaan, is de dood de hemel en leven de hel.

Dat, is de echte reden waarom we verhuisd zijn naar Castle Hill, in Washington van Sacramento, Californië.

Mijn depressieve gedachten en het nemen van mijn eigen leven maakten mijn ouders bang, ze maakten hun valies en beslisten dat we moesten verhuizen zodat we konden ontsnappen van de demonen die zich in me branden in Californië.

Alsof ze gedoofd zijn in deze kleine, koude stad.

"Jane, Jane luister je wel?"

Ik kijk naar mijn moeder die met haar handen op haar heupen staat, haar haar in een donkere warrige staart.

"Pak de borden uit. Ze kunnen daar in de kast."

Onwillig doe ik wat ze me vraagt.

Ik schuif de doos over het aanrecht en haal de witte porseleinen borden er uit.

"Dit huis is raar." Merk ik op. Ik haal mijn neus op bij een laag stof op de schappen van de kast.

"Het is niet raar, het is historisch. Het is gebouwd in 1923, weet je."

Ik zucht. Voorzichtig plaats ik de borden in de kast.

Het is niet moeilijk om te geloven dat dit huis, ruw geschat, negentig jaar oud is. Het uiterlijk bestaat uit grijze stenen, en ik ben er vrij zeker van dat dit vroeger veel waard was. Het is de grootte van een villa, veel te groot voor drie personen, maar mijn vader is geobsedeerd door alle antieke dingen, inclusief huizen. Ook al is het huis twee kilometer van de rest van de stad en op onverharde weg.

Het huis ziet er uit alsof het is doorgegeven van een rijke familie, door het hoge plafond en de grote houten voordeur.

Twee grote trappen verbinden het eerste verdiep met de tweede in de grote inkomhal en een grote kristallen kroonluchter hangt boven de voordeur.

Mijn vader, is een grote geschiedenis gek, hij was heel enthousiast toen hij dit huis in al zijn historische glorie vond.

Nee, we konden geen simpel huis vinden, dicht bij de buren en de school, we hadden een historisch huis nodig.