Değişen Hayatlar

1.Bölüm

Yeni bir ülke,yeni bir şehir,yeni insanlar...Biz 4 kafadar.1 dk size kendimi tanıştırmadım.Ben Nihan ve kankalarım Duygu,İlayda ve Fatmanur'la İngiltereye taşınacağız.Çok havalı 21 yaşındayız ve hayallerimizin şehrinde yaşayacağız.

(son gün)

Valizimi toplamaya çalışıyorum.Kapatmaya çalıştım ama valiz beni yarı yolda bırakır gibi bıraktı.

"Lanet olsun!Kapansana seni valiz"

Söz dinlemeye başladı.Telefonum çaldı.Arayan Duygu'ydu.

"Naber kanki? Valizini topladın mı çok heyecanlıyım titriyorum.Allah'ım ne çok soru soruyorum"

-" İyidir senden? gerçi kapanmadı ama sonradan ikna ettim".Duygu'nun soruları azdı bana göre babam dakikada 27 soru sorma becerisine sahiptir ki bu çok gıcıktı.Ne zaman babamla konuşsam soruların yarısını unuturum.

Biraz daha muhabbetten sonra aşagı indim.Annemler beni bekliyordu."Hadi ama anne alt tarafı Londra'ya gidiyorum.Ağlama sakın"

"Ne yapabilirim? Hem seni özlerim"

Anneme sıkıca sarıldım ve gözyaşlarım yavaş yavaş düşmeye başlamıştı bile..

Arabaya bindim ve yoldan İlayda,Fatmanur ve Duygu'yu aldık.Fatmanur "Halen daha inanamıyorum.Londra çok güzel.Dün gece hayal ettim kızlar.Harika olacağını düşündüm.

İlayda ise herzamanki cool tavrı ile " Oraya gittiğimde harikaydı.Halen de harikadır" İlayda önceden gitmişti.Tek güvencemiz oydu.Sonunda hava alanına girdik.

Biletleri halledip uçaga bindik ve "Bekle bizi Londra 4 Türk kafadar geliyor"

Uçak sonunda vardı.Tabi ben uyudum.İndiğimizde her şey İngilizceye dönmüştü.

Burada harika erkekler var.Bunu söylemek biraz garip ama üretim hatası sıfır gibiydi.Burada bir ev kiralamıştık oraya gitmemiz gerekiyordu ama önce alışveriş yapmamız gerekiyordu.

Havaalanından çıktık adımımızı atacakken ölümden döndük.Ciddiyim.Buradaki trafik ters.Ve adam bize küfretti.Bir taksi çevirdik.Adam :

"Nereye gitmek istiyorsunuz ?"

-En yakın alışveriş merkezi

Alışverişmız bir an sıkıntı yaşattı ama eve geldik

Bu ev bi harika dostum! Duygu kendini kaptırdı yine.Fatmanur'un annesi arıyordu.

-Tamam annecim yaparız bb.

Meraklı gözlerle baktığımızı gördü ve "Annem komşuya tanışma yemeği götürün" dedi.

Benim valizimde sarma var hemde baya fazla. dedim. Ama kim götürcek.Bunun için şişe çevirme oynayacagız.Şişenin ucu kime gelirse o götürür. Şişenin ucu bana geldi.

"şansıma.Ama önce valizleri boşaltalım." Hepimiz boşaltabildiğimiz kadar boşalttık.

Yan komşunun kapıyı çaldım.3 çalıştan sonra açıldı. Parmaklarımın tepsiyi tutmadığını fark ettim.