Prologue

2 0 0
                                    

Pero para sa'yo
Ako'y magbabago
Kahit mahirap,
kakayanin ko
Dahil para sa'yo
Handa akong magpakatino
Laging isipin
Lahat ay gagawin
Basta para sayo

Nasa ilalim kami ng puno ng mangga. Kakatapos lang namin sa ipinigawa ng president namin.
I will not get tired watching him like this. He's at peace at pati yung rakrakang kanta napapa amo niya.

"Para ka namang sawi niyan. Kanino mo ba inaalay yang kanta?" Tanong ko sa kanya matapos niyang ipasok sa guitar case yung gitara niya.

"You don't have to know" walang emosyon na sagot niya. Damn. My heart went crazy again. Even if he's too cold I'm still drown to him.

He handed me his water. "Oh"

Mariin naman akong tumanggi. Konti pa lang yung nababawas doon at ayaw na niya.

"Bibili ka na naman ng soft drinks." naiinis kong turan. His jaw tightened. Showing how he slowly loose his patience.

Kaya hinablot ko sa kanya yung tubig at padabog iyong binuksan tsaka ininom.

"Happy?" ismid ko rito. He only flashed me a cocky smile.
Minsan talaga ang sweet nito minsan nakakainis din. Gaya na lang ngayon.

"Para sa'yo" bigla nitong sabi

"Yung ano?" nagtatakang tanong ko.

"Song"

'Song'

"Yung kanta? Para sa akin?" nag init naman yung pisngi ko. I don't want to assume, I don't want to give meaning to this. Dahil alam kong isa na naman to sa mga malalabo niyang pahiwatig. But, I'll admit it. I'm wishing na sana totoo nga.

"Hoy, ano na! Para sakin nga?" Pangungulit ko rito ngunit di ako nito pinansin kaya lumambitin ako sa likod niya.

"Dali na kasi Aus" I rest my chin on the crook of his shoulder. I find this sweet. My heart thumped.

"Ano? Narealize mo na ba na mas gusto mo pala ako?" pang-aasar ko

"Baba, Mandy" utos nito. I shiver at his voice. Kahit galit nakaka akit parin.

"Not unless you'll answer my question" I grinned at him.

Kahit na pulang pula na ako. Pinanindigan ko na lang. Andito na e.

Marahas niyang hinablot yung braso kong nakapulupot sa leeg niya.

"Para sa 'yo, yung title ng kanta" sabi nito sabay walk out.

"Teka, iba naman yung tanong kanina!"
Kinaway niya lang ang kamay niya patalikod.

"Austin! Teka lang!" Napasimangot ako ng di ako nito pinansin

"Yung gitara mo!"

Tinignan ko yung gitarang naiwan niya. Kinuha ko iyon ng may mapansing letrang nakasulat.

Letter J na naka calligraphy.

Napabusangot ako ng ma realize yung ibig sabihin nito. J for Jasmine.

"Panget mo Jasmine! Panget ng ugali mo" Hinampas hampas ko yung initial na nasa gitara.

"Kailan ka pa kaya aalis ha! Mawala ka na, malawa ka na!"

"Anong mawawala?"

"Ha? Austin! ano.. yung langgam, nilanggam kasi yung gitara mo. Napakatamis kasi ng effort mo" iniwas ko yung tingin ko sa kanya.

"Ba't nandito ka pa? Bahala ka nga" natatarantang tanong ko. Naghahalo halo na yung mga sinasabi ko.

Tinalikuran ko siya agad at iniwang nagtataka. Bahala ka sa buhay mo. Mas maganda parin yung A kaysa sa J.

I guess I'll just wait for the time that I'm going to be his favorite subject in his every masterpiece. Yung lahat ng gawa niya andoon lagi ako. Wala ng bakas ng Jasmine na iyon.

I'll definitely assure na mabubura ko yung bakas ng babaeng yun sa sistema ni Austin- and Austin, will finally pick me.

Will he really pick me?

PickedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon