When Tibo Falls Inlove

CHAPTER 41

  ( DEVON'S P.O.V )

One day before new year, yet i'm still like this. I'm really starting to doubt myself. Mas malala pa 'tong lungkot na nararamdaman ko kesa nung mga nakaraang taon *sigh*

*Tok-Tok-Tok*

Hindi na ko nag abala pang magsalita dahil bumukas na ang pinto at pumasok sa kwarto si mom.

" Son, you didn't eat your breakfast. It's already past noon pero hindi ka pa din tumatayo diyan " mahinahong sabi sakin ni mom habang ako nakahiga pa din.

Hindi pa din ako sumasagot at maya-maya pa ay naramdaman kong umupo siya kama ko.

" Devon, what's the matter ? " tanong sakin ni mom

"*sigh*... Mom, do you even get tired and understand dad? Do you even get tired of loving him?" Malungkot na tanong ko sakanya

Matagal siya bago naka-sagot, mukhang alam niya na kung bakit ako nagkakaganito.

" Son, lahat naman ng tao napapagod sa lahat ng bagay. But i never give up and keep understanding your father, I keep on loving him as long a i can. Napapagod ka pero hinding hindi ka susuko at mag sasawa sa mga taong mahal mo. Why d'you ask? Are you already giving up on her? " tanong niya sakin habang hinahamplos ang buhok ko.

" Hindi ko maiwasan mom. I can't help but to think of giving up on her and let the faith do it's job. Kaso tuwing iniisip ko na bibitawan ko siya, natatakot ako. Natatakot ako na maagaw siya ng iba or may chance magkagusto siya sa iba. Iisipin ko pa lang, nasasaktan na ko. Mom, what should i do? I'm so confuse right now " malungkot kong sabi kay mom

" Devon, if you're loving someone. Make sure na may natitira sa sarili mo. At isa pa anak, kung talagang mahal mo si devin hindi mo dapat siya sukuan. Hindi ka dapat mag sawa na intindihin siya, give and take lang anak. At ang importante sa lahat, trust. Yan ang lagi mong tatandaan. " sabi ni mom

*Sigh* I don't know anymore.
Day passed by, i'm starting to think of some possible things that may happen.
I Can't even decide anymore, lalo kapag Wala akong balita sakaniya.

Kanina, nung makita ko ang picture nila sa social media. Masaya ako para sakanya dahil masaya siyang kasama ang mama niya at mukhang nagkaayos na din sila.

Pero iniisip ko-... Ako kaya?
Ako ba, naiisip din kaya niya? Na may naghihintay sakanya?
Iniisip din kaya niya yung nararamdaman ko?

" Don't Stress your self too much devon. Just go with the flow and everything will be alright. Be positive anak " sabi ni mama bago siya lumabas at hinayaan ulit akong mag isa.  

  *sigh* maybe mom is right.
What am i thinking? I should not give up on her.
Damn Devon! Muntik ka ng sumuko. You promise to devin and i'll hold on to her.
I'll wait for you, wife!

------------------------------------------------------------------------------------------------

( DEVIN'S P.O.V )

I'm here at my room, still lying on my bed. I'm sure gising na din sila mama at kuya kasi naririnig ko na sila mula sa labas.
Maybe they are starting to prepare for our new years eve.

*sigh* I don't know but i feel so upset right now.
Ewan ko ba, Basta ang weird ng pakiramdam ko ngayon.
I should be happy right?

Masaya naman ako, kaso parang kulang talaga. Hindi ko din alam kung ano eh. *sigh*

*Tok-Tok-Tok*

" Pasok " sabi ko na lang. Tinatamad aKong bumangon >__<

" Princess gising kana pala, bakit hindi ka pa lumalabas? " tanong sakin ni kuya blue na nakatayo sa harap ko at naka-cross arms.

Hindi pa din ako sumagot, kasi naman wala akong masabi eh. >__<

Naramdaman ko naman na lumapit sakin si kuya blue sabay abot ng phone niya sakin.
Bakit naman to inaabot ni kuya?

" Para san to kuya? " tanong ko