"Jungkook ağlama artık lütfen senin üzülmeni istememiştim"
"B-ben onu çok sevmiştim Eun Ji"
"Tamam geçti ben burdayım geçti artık"
Hala yerde onu teselli etmeye çalışıyordum ama nafile ne işe yarayacaktı ki çok sevdiğin kişi ölüyor ve aylar boyunca ağlıyorsun üzülüyorsun kendini parçalıyorsun o öldü diye ama onun seni aldattığını öğreniyorsun
Üzülmüştür...
Kırılmıştır...
Kırılmamalıydı...
Jungkook bana daha sıkı sarıldı hıçkırıkları yükselince benimde gözümden bir yaş düştü
Neden ağlamıştım ?
Bende bilmiyorum ama Jungkook üzülmemeliydi
Kendimden onu ayırarak yüzüne baktım kırmızı gözleri benimkilerle buluşunca bir süre öyle durduk
"Jungkook içeri girelim yoksa hasta olacağız"
Beni kafasıyla onayladı ilk ben ayağa kalktım zorda olsa onuda kaldırdım ayağa koluna girdim
Yani girmek istedim
"İyiyim gerek yok ben biraz yatacağım"
"Tamam"
Yukarı kata çıktı üzülmüştü en azından biraz mutlu hissetmesi gerekir diye düşünüp yemek yapmak istedim Min ji'nin bahsettiği kadar en sevdiği yemekleri yaptım güzel bir sofra hazırladım sıra Jungkook'u çağırmakta
Yukarı kata çıktım yatağa uzanmış tavana bakıyordu bir süre sessiz durup öylece yere baktım
"Ne oldu"
"Acıkmışsındır diye yemek yaptım gel aşağı inelim"
Kafasıyla onayladı ve ayağa kalktı bende o sırada odadan çıktım mutfağa girdiğimde arkamdan Jungkook geldi ve sofraya bakakaldı
"Jungkook neden geçmiyorsun"
"Neden bunları yaptın"
"En sevdiğin yemekler diye düşünmüştüm"
"BİR DAHA ASLA BU YEMEKLERİ YAPMA SAKIN"
"Neden bağırıyorsun yanlış bir şey-"
"EVET YAPTIN BİR DAHA YEMEK YAPMA HELEDE BENİM İÇİN ASLA"
"N-neden?"
"SANA YAPMA DEDİM DEĞİL Mİ BENİ DİNLE ANLADIN MI SÜRTÜK"
Sürtük mü ağır konuşuyordu genede sesimi çıkarmadım kafamla onaylayıp odama daha doğrusu odamıza çıktım kendimi yatağa gömdüm benden izinsizce akan göz yaşlarıma kendimi haps ettim
Neden bu kadar bağırmıştı ki neden kızmıştı sadece onu mutlu etmek istemiştim
Ama eğer o bana böyle davranıyorsa bende ona öyle davranırım..
