Vampirism Academy

Chapter One

Unedited

I wake up feeling nervous and unhappy. I had a bad nightmare but I can't recall it again.

I got up and tie my hair in a bun. Walk to the nearest mirror. I looked pale. My lips is a bit reddish but it is pale. My eyes. It's not glowing anymore. My skin. It look like a dead body.

I look Anemic. I don't glow anymore. I stand straight and saw my self in the mirror. I'm already thin. I'm also tired. I feel that my tummy is shaking in hunger.

I get my towel and enter the toilet. I strip my clothes and break the tie in my hair.

Hinayaan kong lumagasgas ang lamig ng tubig sa katawan ko. Nararamdaman ko ang bigat ng katawan ko at ang pagod ko. I feel nothing now. Hindi na ako ninenerbyos. Hindi na rin ako natatakot. Tanging pagbagsak ng tubig lamang ang naririnig ko.

Ilang oras din akong nakababad hanggang naramdaman ko nalang na kinukuha ko na pala ang sabon at sinasabon ang katawan ko. I washed every part of my body to avoid the dirt. Shinampuhan ko din ang ulo ko.

At muli ay nagbabad ako sa ilalim ng tubig. Dinadama ang bawat lamig nito.

Pinatay ko na ang shower at kinuha ang towel saka ibinalot sa aking katawan. I'm now feeling relaxed. But still my tummy is shaking in hunger.

So I wear my clothes and start boiling the water. Binuksan ko ang isang nissin cup noodles at nilagay ang pampalasa nito.

Habang hinihintay ko na kumulo ang tubig ay sinuklay ko ang buhok ko at tinuyo ito. I brush my hair peacefully. I'm hearing nothing maliban sa tubig na pinakukuluan ko at sa paghinga ko.

Tumayo ako at binuksan ang bintana ko. Nakalanghap ako ng simoy ng hangin. Nakarinig ako ng mga ibon. Tumingin ako sa langit. Parang nagbabadya ang langit at maya-maya ay babagsak ang ulan.

Narinig kong kumukulo na ang iniinit kong tubig kaya pinatay ko na ang gas stove at nilagyan ng mainit na tubig ang noodles ko. Sinarahan ko muna ito at pinatungan ng medyo mabigat na bagay upang makulong ang init at maluto ang noodles.

Naupo ako sa upuan habang nakatanaw sa buong paligid. Pero natuon ang mga mata ko sa isang sulok kung saan mayroong kabinet.

Lumakad ako papunta rito at binuksan ang kabinet. Maalikabok na ang bagay na nahawakan ko. Ang librong binabasa saakin ng aking Ina.

My mother always read this book for me before I sleep. Hindi siya napapagod na ulit-ulitin ito kung gusto ko. I love my mother very much. She did everything for me.

Pero nagkasakit siya. Naiwan nalang akong mag-isa. I missed her a lot. I wish na masaya siya kung nasaan man siya ngayon.

Pinagpagan ko ang libro kaya nakita kong muli ang magandang imahe nito. Ang librong paboritong-paborito ko.

Tungkol ito sa mga bampirang hindi totoo. Bampirang pumapatay ng tao. Bampirang sumisipsip ng dugo.

My mom was full of blood that time. So I assumed that vampires are the suspects. But I realize one thing. They did not kill my mother.

My mom said that vampires only suck blood. Walang tira kung sumisip ang mga bampira ayon sa akin Ina. Pero bakit puro dugo noon ang nanay ko?

Is it really because of vampires?