Human.exe 13.Bölüm Yeni Üye - 2

Human.exe 13.Bölüm

- Günlerdir seni arıyorum Johnson. Seni aptal sana evde kalmanı söylemiştim ve neden telefonlarımı açmadın ?

Jessie o anda sinirlenmeye başlamıştı ve Jessie Tom'u öldürecekmiş gibi bakıyordu.

-Jessie lütfen sakin ol. O Tom onu tanıyorum. O bizden
-Merhaba Tom  ben Jessie.
-Memnun oldum bayan.
- :)
-Efendim. Özel birlikler buraya doğru geliyor ne yapacağız.
-Has.kt.r onları unutmuşum şimdi ne yapacağız.
-Bence savaşalım.
-Bu bence kötü bir fikir.
-Ah lütfen şuan konuşmanın bir zamanı değil hemen bu Parktan uzaklaşmamız gerek ?

Biran nedense kendimi çok iyi hissediyordum. Bandaj sarıli yaraya baktım fakat yara felan yoktu. Hersey normaldi. Peki bu nasıl olurdu ?

-İŞTE O BURADA ! ONU BULDUK !

Hemen kaçmaya karar vermiştik fakat nereye gidicektik.

Tom'un bildiği bir yer vardı hemen oraya gitmeye karar verdik. Arkadaki Özel birlikler koşarak silahlarıyla bana ateş ediyordu. Hızlıca koşmaya devam ettik. En sonunda onları atlatmıştık.
-Onları atlakttık mı ?
-Evet
-Sonunda artık rahatız.
-Henüz değil Tom. Onlar beni arayana kadar pes etmicekler.
-Aslında bende aranıyorum .
- Ne !?
-Hatırlasana okuldaki herkesi oldurdum ve o gün okulun etrafını polisler sarmıştı.
-Evet şimdi hatırladım.
-Şimdi Napıcaz Efendim ?
-Sabah olana kadar bina'nın icinde saklanacağız.
-Gerçekten mi ? Saklanmak mı ? Şuan bi kurt gibi açım ve kimse aç oldugumuzu bile sormadı !
-Şimdi gidip nasıl yiyecek 1 sey bulucaz ?

Bir an hatırlamıştım. Tom'un evinden biraz bisküvi biraz ilaç birazda para almıştım. Hırkamın içinden biskuvi cıkarmıştım ama bu bisküvi hic birimize yetmezdi. Jessie etrafa bakarak düşünmeye başlamıştı ve sonrası bana tekrar bakmaya başladı.
-Johnson. Sende şuan ne kadar var ?
-Bekle cebime bi bakmalıyım.
Cebimi karıştırıyordum ama parayı bir türlü bulamıyordum. En sonunda parayı bulmayı başarmıstım.
-Şuan elimde 200 $ var. Bunlar üçümüze bir şey almaya yeter.
-İyi de buraya yakın bir resturant var mıdır ki ?
-Bi Bakıyım.

Pençelerimle bina'nın üstüne çıkmaya basladım. Yukarı çıktım ve yukarıdaki manzara muhteşemdi. Aşağı bakıp resturant var mı diye bakıyordum ama hiç bir yerde resturant yoktu. Sadece bir burgerci vardı. Sanırım. Para burgerlere yeterdi. Hemen aşağı indim ve herkes bana bakıyordu.
-Ee ?
-Bir yer bulabildin mi ?
-Sadece bir burgerci var ama oraya sadece birimiz gidebilir.
-Tom ?
-İyi be tamam !

(Birkaç dakika sonra)

Birkaç dakikadır bekledikten sonra en sonunda Tom burgerleri getirmeyi basarmıştı Poşetin içine baktığımda sadece 2 paket olduğunu görmüştüm. Tom'a baktım ve sanırım bir şeye canı sıkkındı.
-Johnson . Tomun nesi var ?
-Bilmiyorum Jessie ama onunla şimdi konuşurum.
Tomun yanına gittim elimi Tomun omzuna koydum ama Tom bana hiç bakmıyordu.
-Tom . Sorun ne ?
-Dinle Johnson beni artık bu işe sokmazsan sevinirim. Beni bu ise sende karıştırdın.
-Benimle ne ilgisi var !?
-Sana evden gitmemeni söylemiştim ama sen çok egolusun !
-EGO MU !?

O anda sinirlenmiştim onu öldürmeyi çok istiyordum ama yapamadım. En iyisi gitmek olcaktı.
-Jessie , Max gidiyoruz.
-Efendim. Nereye gidiyoruz ?
-Tom Bey bizden rahatsızmış. O yüzden başka yere gidiyoruz.
-Hadi ama Johnson bi mantıklı düşün şu an bina'nın tam karşısındayız ve sen bize gitme.. Evett buldum !
-Ne buldun ?
-Bina'nın içine girebiliriz aslında.
-Bu çok mantıklı , hadi gidelim.
-Peki Ben Nolucam !??
-Sen evine git Tom. Gerisi bizde.
-Peki.

Tom o sırada arkasını dönmeden gitmisti. Onu özler miyim bilmiyorum. Bina'nın içine girmiştim ve bi baktım ki Jessie Burgerini bitirmişti. Sanırım gerçekten çok açmış. Bende bir yandan paketimden burgerimi çıkarmış afiyetle yemeye başladım. Bi burgerimden bir ısırık alıyodum bir yandan da gazozumdan bir yudum alıyordum.

-Hey Johnson. Paketteki patatesleri yiyecek misin ?
-Hayır ama istersen sen yiyebilirsin.

Jessie hemen paketten patatesleri çıkartıp sosa bandırarak yemeye başlamıştı. O sırada hemen burgerimi ile gazozumu bitirmiştim.

Karnımızı doyurduktan sonra Max aniden yukarı gidip binayı inceliyordu. Jessie ile ben de oturmuş bekliyorduk. Jessie üşüyordu ve hava soğuktu. Ona hırkamı verdim ve Jessie hırkayı giymisti. Sanırım daha da rahatlamıştı.

-Teşekkür ederim Johnson. Sen çok iyi birisin.
-Sencede öyle miyim ?
-Evet.
-Efendi Johnson.
-Evet Max ?
-Binayı kontrol ettim. Binada 3 kat var sadece tek 1 kat boş oda üst kat ve üst kattaki eve baktım. İcerde kimse yoktu sadece kiyafetler vardi.
-Başka şansımız yok o eve gidiyoruz.

Jessie le ben hemen merdivenlerden çıkmaya başladık.

Sonraki Bölümde Jessie ile Johnson evde napacaklar...