ÇÖREK,KİTAP VE AŞK

BÖLÜM 5

 Kitaplarla uğraşırken o kadar tatlı gözüküyordu ki,raflarda ki kitapları indirip yeniden dizmesini isteyebilirdim. Dükkan boştu,şu an burada kollarımda uyumasını ne kadar çok istediğimi anlatamam. Artık duygularımı bastırmayı kestim. Hoşlanıyordum,evet. Onun kalbinde başkası olsada,hoşlanıyorum. Ömür boyu bunu ona söylemem. Ödleğin tekiyim. Hep öyle oldum. Kafamdaki  düşünce balonunu Jes yok etti;

"Acaba yardım etmeyi düşünür müsünüz bayım ?" diye sordu.

"Bu kitaplar kendiliğinden raflara girmedi değil mi ? Ölüyorum yorgunluktan.. Üstelik açlıktan ölüyorum."  Sanırım yemeğe davet etmenin tam zamanıydı;

"Bir şeyler yemek ister misin ? Buralarda iyi mekanlar nerede var bilmiyorum. Yolu sen tarif edersin,olmaz mı ? İstersen eve git hazırlan ve çıkalım bi' teşekkür yemeği olarak gör bunu." dedim.

"Tabiki bayım." dedi gülümseyerek. Şu an benden soğumayacağını bilsem sanırım bir kız gibi çığlık atar zıplamaya başlardım.Kendimi toparlayıp;

"Bana bayım demeyi kes." dedim sahte bir ciddiyetle. Kitabı orta sayfalardan açıp burnumu sıkıştırdı. 

"Bana emir vermemeyi öğrenmişsindir umarım." dedi.

"Tabi ne demezsin,saate bak. Hadi git hazırlan. Ben burada bekliyor olacağım." dedim. Çantasını toplayıp kapıya doğru yöneldi. Kapıya elini uzatmıştı ki telefonu çaldı. Açıp bir kaç dakika konuştu. Suratı biraz ekşimişti. Telefon görüşmesi bitince ;

"Şey,Paul. Sanırım yemeğe gelemeyeceğim. Erkek arkadaşım aradı ve beni bekliyormuş yemek hazırlamış bana. Özür dilerim." Boğazım düğümlendi. Bir şeyler demek istedim beceremedim. Kafamı indirip kaldırmakla yetindim. O da hızla çıktı. Gözlerimin dolduğunu fark etmemiştir umarım. Kendimi berbat hissettim. Şimdi evine gider,erkek arkadaşının boynuna sarılır. Karşılıklı yemek yer,şaraplarını içerler. Ardından ateşli bir sevişme yaşarlar,bütün gece boyunca. Bütün bunları sevgisini hiç haketmeyen birine yapacağını bilmek daha kötü yapıyor insanı. "Kim benim gibi bir adamla yemek yer." diye bağırdım.  Sesim yankılandı. Her yerde yalnız,tek başımaydım. Gözlerim kitaplara takıldı. Bi' anlık öfkeyle dağıttım kitapları. Kimsenin yardımını istemiyordum. Dükkanı öylece bırakıp,kapıyı kilitleyip çıktım. Koşmaya başladım. Kimseyi görmek istemiyordum. Markete girip bir paket sigara ve bir şişe bira aldım. Normalde alkol ya da sigara ile aram yoktur. Hatta nefret ederim. Genelde böyle anlarda içerdim. Kendimi aciz,sıradan hissettiğim anlarda. Aslında uzun bir süre önce kendimi sıradan olarak görmeyi bırakmıştım. "Markus Zusak" yazdığı bir kitap sayesinde beni bu duygudan kurtarmıştı. "Hiç Kimse Sıradan Değildir." Kitabın ana karakteri "Ed" bana benziyordu. Kendimi görmüştüm onda. Kitap beni çok derinden etkilemişti. Fakat şimdi düşünüyorumda,o bir kitap karakteriydi. Yani orada yazanlar ancak bir kitapta olabilirdi. Peki ya ben ?  Gerçek hayattayım. Üstelik sıradan biriyim ve bu durum asla düzelmeyecek. Sahile gidip oturdum. Denizdeki dalgaları seyrettim. Belkide şu kayığı alıp gitmeliydim uzaklara. Sonra kendime kızdım. Hayatımda ilk kez aşık olmuştum ama kaçmaya çalışıyordum. Daha önce bir kaç ilişkim olmuştu ama hepsi param için benimleydi. -Bir zamanlar oldukça zengindim.-  Jes'in ise onlara göre çok daha büyük bir kalbi vardı. Çoğu şeyi karşılıksız yapabiliyordu. "O büyük kalbini "Bay Sins" doldurmamış olsaydı keşke." diye söylendim. Burada oturmanın bir anlamı yoktu. "Hoşçakalın sıradan olan kardeşlerim." diye bağırdım. Ayağa kalkıp yürümeye başladım.Fazla alkol tüketmediğim için alışkın değildim. Biranın yarısına gelmeden başım dönmeye başlamıştı. Bir sigara yakıp dumanını seyrettim. Dudaklarımın arasına alıp sigarayı çektim. Genelde içime çekmezdim sigarayı daha doğrusu çekemezdim.Bunu bile beceremezdim.Beceriksizin tekiydim. Zaten içerken genelde öksürürdüm. Şu an Gale burada olsa sigrayı elimden alır; "Kız gibi içme şunu,beni rezil ediyorsun." derdi.  Bir süredir onunlada ilgilenmiyordum. Sanırım onunda sorunları vardı. Bunları düşünürken eve gelmiştim. Anahtarı seçmekte zorlanıyordum. Duvarlara çarpa çarpa yatağıma vardım. Yatağa kendimi bıraktım. Yatağımda sanki Jes varmış gibi;

"İyi uykular balkabağım." dedim. Ardından yavaşca uykuya daldım.