Storytime#1

19 2 1
                                    

Καλημέρες, καλημέρες. Τι κάνετε?  Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Αποφάσισα να αρχίσω εδώ αρχικά τα Story time και μόλις πάρω το laptop πράγμα που ελπίζω να γίνει σύντομα, θα τα ξεκινήσω και στο κανάλι μου.

Πριν απο 5-6  μήνες,  νομίζω κάπου τον Δεκέμβριο που πέρασε.  Είχα τελείωσε τις 5 ώρες σχολής και είχα πάει να πάρω ηλεκτρικό βλέπω μια κοπέλα από την σχολή και είμαστε σε φάση ΤΕΛΕΙΑ θα γυρίσουμε μαζί γιατί πηγαίναμε και οι δυο προς ελληνικό με την διαφορά ότι αυτή κατέβαινε άγιο δημήτριο ενώ εγω κατέβαινα ελληνικό. Πήραμε τον ηλεκτρικό προς Πειραιά κατεβήκαμε ομόνοια. Πάμε στις αποβάθρες και μου λέει η κοπέλα "πάρε και εσύ την γραμμή που κάνει τέρμα στον άγιο δημήτριο και θα περιμένω μαζί σου μετά για να πάρεις την αλλη" και είμαι σε φάση "ναι".Παίρνουμε την γραμμή αυτή όλα μια χαρά, μέχρι που έγινε το μοιραίο. Ετσι πως το μέτρο πήγαινε να βγεί στις αποβάθρες στην Δάφνη, σταματάει. Εμείς ήμασταν στα βαγόνια που είχαν μείνει μέσα στο τούνελ και το καλύτερο στο βαγόνι μας υπήρχαν και ηλικιωμένοι. Μετά από κανά 10λεπτό, λέει ο οδηγός από τ μεγάφωνα "Σας παρακαλώ παρά πολύ όλοι οι επιβάτες να παραμείνουν στις θέσεις τους" και τότε ήταν που άρχισαν να πανικοβάλλονται οι ηλικιωμένοι. Συγκεκριμένα μια γιαγιά έλεγε "θα πεθάνουμε, θα πεθάνουμε ".Δεν είχαμε και σήμα ήταν το θέμα. Περίμεναμε μισή ωρα εκεί μέσα μπορεί και λίγο παραπάνω. Ο κόσμος είχε αρχίσει να φρικάρει. Σε κάποια φάση έρχονται και ανοίγουν τις πόρτες οπότε έπρεπε να κατέβουμε και να περπατήσουμε μέσα στο τούνελ. Παίζει να περπατάγαμε για κανά 5λεπτό. Αφού βγήκαμε από το τούνελ και τα χέρια μας είχαν γίνει κατάμαυρα, βλέπουμε ότι μόνο τα 2 πρώτα βαγόνια είχαν βγεί στην πλατφόρμα. Ρωτάμε τι είχε γίνει και μας λένε ότι κάποιος πήρε την απόφαση να πηδήξει στις ράγες, και οχι μόνο αυτό,αλλά δεν τον είχαν βγάλει,δηλαδή ήταν ακόμα κάτω από το μέτρο. Μετά από την δάφνη πήραμε λεωφορείο για άγιο δημήτριο και από εκεί εγώ έπρεπε να πάρω λεωφορείο για ελληνικό και μετά από εκεί άλλο λεωφορείο για το σπίτι μου. Η κοπέλα περίμενε μαζί μου μέχρι να έρθει το λεωφορείο για ελληνικό. Εφτασαν σπίτι μου μετά από  μιάμιση ώρα και για κανα 20 λεπτό προσπαθούσα να εξηγήσω στους δικούς μου τι είχε γίνει, οι οποίοι δεν με πίστευαν στην αρχή. ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΕΜΕΝΑ.

Ευχαριστώ πολύ, να πρόσεχετε τους εαυτούς σας να έχετε μια υπέροχη μέρα. Καλημέρες και πάλι

Siena's Thoughts حيث تعيش القصص. اكتشف الآن