! Ah Bir Bilsen !

Culaccino: A kişisi

Size istediğim hikâyeyi anlatmayı çok isterdim arkadaşlar ama yine nasip olmadı maalesef. Yine istediğimi anlatamayacağım. Anlatacak bir şey yok gerçi bu bir hikâye değil içimdekileri dökmem lazım. Böyle de çok kötü bir hayatım varmış mutlu değilmişim gibi yansıtıyorum aslında öyle bir şey de yok. Sadece yüreğimde beni sıkıştıran bir tarafım var asla yok sayamadığım. Siz hiç aklınızda yer etmiş birinin memleketinden geçerken bile yüreğinize söz geçiremediğiniz oldu mu? Kendinizi orada bıraktırıp mahalle mahalle onu aramak geldi mi? Şehirlerarası yolculuk bile çekilmez olabiliyor bazen demek ki.
Özür dilerim sevgilim seni gerçekten hak ediyor muyum? Öyle bir hal içerisindeyim ki bu haftaya, bu zamana kadar sürem varmış gibi. Bir tarafta beni hasretinden kavuran birisi var bir tarafta gerçek sevgilimle yaşadığım hayatım. Sen nasıl yoluna bakabildiysen bende bakmaya çalışıyorum işte. Beni bu bilinmezde bırakıp gittiğin için seni hiç affetmeyeceğim. Ben seni de görmeyi hak etmeyecek biri de değildim be A kişisi. Haftaya hayatımdan tamamen çıkman lazım artık benimde mutlu olmam lazım. Haftaya biliyorum ki evlilik teklifi alacağım. Ben artık yolundan tamamen çıkmak üzereyim aslında. Gerçi sen bu yolun görmediğim kısmından gidiyorsun bu kadar nefretlik bir yol. Çok dua ettim ki benden önce evlen git ne yapıyorsan yap mutlu ol. Sende beni mi bekliyorsun? Neden hep karşıma çıkıyorsun? Seni soramayacağım artık hoş karşılanacağını sanmıyorum. Kendim bu kadar abarttığım bu sevginin içinde hapsolmuş durumdayım. Öyle bir hal aldı ki bazen deli olduğumu düşünüyorum 9 sene önceki şeyler neden hala aklımda. Seni rüyalarımda mı görmek zorundayım? Gerçek hayatta görmek ne kadar zormuş seni. Tek bir mesaj bile hak etmiyormuşum demek ki.

Böyle söylemesi kolay ama bir “nasılsın benden sonra iyi misin” bile hak etmiyormuşum. Bir anda hayatından sildiğin için teşekkür ederim sana. Sen bunu kolay atlatmışsın iyi yaptın aslında. Zorlama, zorlanma hayatın boyunca. Ama hiç olmadı bu! Geceler boyu sana ettiğim onca duanın hatırına yaşadığın mutlu hayatta az payım varsa ki var biliyorum bir teşekkürü bende hak ediyordum be. Arkadaşımla görüşmek bile zor hal almaya başladı.

Biliyorsunuz düğün sezonu açıldı. Funda her düğüne gideceğim bu hafta sonu dediğinde veya bir fotoğraf attığında acaba A kişisi mi evlendi diye bakmadan edemiyorum. Arada Oğuz’un attığı fotoğraflarda gözüm hep seni arıyor gördüğümde kötü hissediyorum. Ben seni neden arkamda bırakıp yoluma gidemiyorum? Birinin bedduasını aldım sanırım. Sizi aklına getirmeyen birisi için bu kadar dil dökmek bile gereksiz aslında. Ama nasıl bir şeyse yazdıkça rahatlıyorum yoksa hikayenin devamını bir devamı olduğunda yazmayı çok istiyordum. Geceleri düşünüyordum sürekli Eskişehir’e gideceğim şöyle olur böyle olur karşılaşırım diye düşünüyordum yine fiyasko. Sanırım artık başka hikâyeler yazmanın zamanı geldi. Senin kadar motive eden yok gel gör ki 🙂 Yeni bir sayfa değil yeniden doğmam lazım galiba. Güzel Bir hikayede görüşmek üzere İnşAllah.