They came, they left

CHAPTER TWO

FREYA'S POINT OF VIEW

      Lumabas na kami ni Ate Stephanie at Yana, dumiretso kami sa Restaurant na nasa Lobby mismo nang condo unit ni Stephen. Kilala ko na si Yana bago pa kami magkakilala ni Zharry. Tulad ni Zharry, she's my Best Friend too.And Yes!! Stephanie and Stephen are my first cousins. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari sa relasyon nila , di sana noon pa lang pinigilan ko na.
     When Yana left Stephen for her studies daw, naging mailap na siya, hindi masyadong ngumingiti, hindi tumatawa, halatang broken hearted eh. I witnessed how they loved each other, nakita ko kung paano nila alagaan ang isa't isa. I never thought they will end up sepparating.
        And then, time flies. My cousin met my Best Friend. Bumalik bigla ang sigla ni Stephen, nakita ko ulit yung tawa at ngiti niya, nakita ko kung paano siya maging masaya ulit. Ang alam ko magtatagal sila kasi nakikita ko kung paano sila magmahalan, but I was wrong all along, I did'nt expect their relationship to be like this.. This is so sudden, kahapon lang masaya sila, ngayon wala na.

"Your Best Friend is so stupid Freya, My God! Alam kong mangyayari to kaya simula palang ayaw ko na sa babaeng yan" sabi ni Ate Stephanie

      Nagpantig ang tenga ko sa narinig ko

"At sino ka sa akala mo para sabihan siya nang ganyan Ate? Can't you see?? Si Zharry ang PINAKA naapektuhan dito, siya ang PINAKA nasasaktan dito, your judgement is so unfair"  sabi ko nang may diin.

        I can't believe this, kung sino pa ang nagdudusa, siya pa yung nahuhusgahan, so unbelievable

"That's not what I mean Freya, I'm just concern to her kasi alam kong sooner masasaktan lang siya sa pagmamahalan nila nang kapatid ko, at tama ako, nasasaktan na siya"

    I just looked at her with disbelief.

"You hate her, I get that but insulting her? that's too much Ate" sabi ko

"Bakit ka pa kasi bumalik?" baling ko kay Yana na ngayon ay tahimik lang

      Tumingin siya sa akin nang nakakunot ang noo. Inirapan ko siya

"Sa pagaakala ko kasi, umalis kana, wala kana, hindi kana babalik, hindi kana makakapanakit ulit. Bakit pa huh? sa pag alis mo, may nasaktan ka. Tapos ngayong bumalik ka may nasaktan ka ulit, eto ba ang papel mo sa mundo? ang manakit nang mga taong wala namang ginawa sayong masama?"

      Hindi nyo ako masisisi kung bakit ganyan ako magreact. I'm also hurt, pinsan at Best Friend ko yung nasaktan eh, ang malala pa sinaktan sila nang Best Friend ko din.

"Stop it Freya, walang kasalanan si Yana dito okey? Wag mong isisi sa kanya ang lahat nang to" pigil sa akin ni Ate Stephanie

"So sino ang sisisihin ko? yung kapatid mo? yung kaibigan ko? sino ba ate?" sarkastiko kong sabi

"Wag na nga tayong magsisihan" agaw atensyon ni Ate Stephanie

"I'm sorry okey? Hurting is not my intention"

Bumaling ako kay Yana. Umiling ako at tumawa nang malakas. Yung tawang alam kong maiinsulto siya

"HAHAHAHAHA!!! REALLY?? Not your intention but you did it already, nagpapatawa ka ba huh? Yana?" sarkastiko kong sabi

     Paano ba naman kasi, hindi intensyon pero ginawa, dapat una palang hindi na ginawa diba?

"You don't know NOTHING Freya, kwento nila ang alam mo, not my own, so stop blaiming me" diin niya

"What? magpapatayan na ba kayo?" agaw pansin ni Ate Stephanie

     Ngumisi ako

"Kung pwede nga lang, bakit hindi?" sagot ko