1
Tesadüfler zinciri olayların
Esrarengiz bir kadere dönüşeceği
Aklımın ucundan bile geçmezdi
Farkında olmadan, kıyametimi yazmıştım
2
Yalan dolanlarla süslü, yaşamla ölüm üzerine kurulu
Acılarla geçen bir geçen bir süreçmiş meğer
Bana bahşettiğin şu hayat
Ne karanlık bir geçmiştir, ne aydınlık bir gelecek
Ne ölü bir bedendir, ne de ölümsüz bir ruh...
3
Yıllardır, küllerinden yanan bir aşkın hesabı sorulduğunda
Deli divane gibi dönüp duracaksın.
Bilmezsin ki, kolye misali bir günahı, boynunda taşıyacaksın...
4
Gözler kararıp, dudaklar sustuğu
Haykırışlar, çığlıklara karıştığı zaman
Karanlığı yarıp gündüzle buluşacağım
Ve sana birtakım itiraflarda bulunacağım
İşte o zaman ben konuşacağım, sen ise susacaksın
Ya yerinde donup kalacak, ya da bana boş gözlerle bakacaksın...
5
Yıllardan kalan derin bir boşluk
Şimdilerde göl oluvermiş
Hayret ederken kendime, derken
Mazi zihnimde canlandı
Meğer ki, bu göl yıllar önce içine döktüğüm
Ölümsüz bir aşkın gözyaşlarıydı...
6
Bir yorgunluk muydu, içimize çöken
Hazin bir ayrılık mıydı, kaderimize ortak olan
Ne kadar, acı bir hayatımız vardı
Zevk alırken, fark edemediğimiz
Bardağı taşıran son damla oluyordu yaşamak.
Ölümün çaresizliğine adarken her şeyi...
7
Seninle güzeldi dört mevsim
Sonbahar yaz ilkbahar kış
Ve şimdi anlıyorum, yaşamı değerli kılan
Ölümün varlığıymış
Hayat acılardan başka bir şey vaadetmiyordu
Ve acıların varlığı, yaşamı anlamlı kılıyordu bizim için
Zamanın ve nefsin çeşitli aşamalarından geçiyorduk şair ve ben,
Güneşe doğru yol alırken.....
8
Ey güneşim, ne vakit doğacaksın
Bir sevgiliye yazdığım hatıra_ defterinde
Unutulmaya yüz tuttuğum zaman mı
Dostluklar ihanetle suçlandındığı
Sevgililer aldatıldığı
İdealler, dipsiz karanlık bir kuyuda kaybolduğunda mı....
9
Gel, bak ne halde gönül
Gönül perişan,gönül paramparça
Düşünceler dağınık
Zamansızdı terk edişin
Karanlıklar çöktü şehrime
Güneş doğmuyor artık...
10
Bir zamanlar, keşfedemediğim bir aşkı yaşıyordu kaderim
O, beni sonsuzlağa terketti
Bende onu hayatımın ebedi karanlığına....
11
Günlerden farklı bir gündü
Çok kalabalık ve bol güneşli bir yerdeydim
Havanın bol güneşli ve güzel olduğu bahaneydi
Çünkü mana itibariyle tanık olduğum alem
Ölesiye karanlıktı ki; ebediyete terk edilen ruhlar
ve üst üste binen, topraktan cesetler vardı
Garip bir teselliyi andırıyordu havası
Anlaşılan dünya hayatının sona erdiği bir zamandı burası..
12
Mezar taşlarındaki gerçekleri görüyordum
ölümü hatırlarcasına...
yaşamın vaadettiği değerler arasında harcanıyor
ve geçmişte kalan bir hatıranın izlerinden yürüyordum.
Kader ise bana karanlık bir hayattan acı hatıralar bırakıyordu.
Bir gün hayaller ötesi bir gerçeği, gözler önüne serecektim...
13
Nihayet son damla bardağı taşırıyor
Ve zaman sonsuz bir mekan çerçevesinde
bir kez daha kendini gösteriyordu.
Kaderin karmaşık düşüncelere terk ettiği bir dünya,
kapılarını sonsuzluğa açıyor
Ve ölümsüzlüğün zaferiyle sokaklara dökülen ruhlar,
garip bir mana ile yalnızlığıma eşlik ediyordu.
Nasıl oluyorda kendi içinde var olan şeyler
Bir başka yerde yok olabiliyor, hiçbir şeyin ve hiç kimsenin
haberi bile olmuyordu.
'İçiler acısı bir hayat bu olsa gerek'
diyen bir şairin, haykırşları duyuluyordu...
14
Aşkın beni bir kez daha ele geçirdi
Yazılıp çizilenler yalan, yaşananlar gerçek idi
Ruhumu karanlıklara sürükleyen,
Bu aşağlık zihniyetlerden kurtar beni..
15
İşte global dünya,
yozlaşan düşünceler, kararan umutlar
Canlı ve güzel bendenler ardında gizlenen
katı ve çaresiz ruhlar
Ey karanlık dünyamı aydınlatan şair
Söyler misin bana
Sadece nefes alıp vermek midir yaşamak..
16
Aşkın zerafetini ve güzelliğini aldatıcı bir hayata tercih etmiş
ve bilinmeyen bir kadere terk edildi
Çok ümitsiz ve çaresizdi. aradığı sevgi bu değildi.
Duygulardan hislere kalbe ve kadere
büyük bir çığlık gibi çıkan dudaklardan,sade bir cümleyle şöyle dedi:
Güzel yüzün altındaki o çirkin ifade_ neydi...
17
Her şey basit ve sıradan zannedilen kelime oyunlarıyla başlamıştı.
Sezgiler ve şüpheler çoğalıp, geçekler su yüzüne çıktığında
Korkularda kaçınılmaz olmuştu.
Yaşanan, bu belirsiz olaylarla yüzleşmenin zamanı gelmişti
Nihayet insan suretinde görünen bakışları korkunç ;
üslubu sert olan varlıklarla karşılaştım .
Aralarından birileri bana kim olduğumu söylediğinde
Şöyle dedim: ya bir çok şey içinde
bir hiç
yada hiçbir şey içinde bir şey
Ben gecelerin yargıcı ; karanlıkların lorduyla buluşmaya
An bir zaman kalmıştı...
18
Ağaçlarda asılı yapraklar rüzgarın şiddetli esintisine bırakıyordu kendilerini. Gökyüzü o kadar boğuk ve karanlıktı ki ufacık bir yıldızdan bile eser yoktu ; korkunç bir yüz ifadesini andırıyordu sanki .
Zamanın nerede başlayıp
Nerelerde biteceğini anlamak imkansızdı . Rüzgar yalnızlığa mahkum edilen bir sevgilinin haykırışlarını dile getiriyor ;
mazi ise bıraktığı derin izlerden hesaba çekiliyordu . Yorgun bakışlar altında kaybolan bir hayaleti arıyordu gözlerim .
Zihniyet ise kendi içinde biriktirdiği amansız ve çelişkili sorulara mantıklı cevaplar arıyordu .
Ne zaman gecenin bu görkemli ve anlamlı ifadesine tanıdık olduğumda ve ben bir kez daha
kaderin O acımasız karanlığına teslim oluyordum ....
19
Esrarengiz bir yerdi, ıssız yerlerde dolaşıyor ve etrafı seyre dalıyordum
Az ötede parıldayan güzel bir yolu karanlığa gömüyordu gece. Karanlık bir yandan o eşsiz lanetini yeryüzüne salıyor; bir yandan da geceyi aydınlatmaya memur
Ay'ın o muazzam görünümüne karşı direnişini sürdürmeye devam ediyordu; ve böylece acımasızlığını bir kez daha gözler önüne seriyordu.
Etrafta görünen nesneler, derin anlamlar içermeleri, çözülmesi imkansız birtakım soru işareti yaratıyordu düşüncelerde.
Aşk, sevgi, yaşam ve ölüm gibi kavramlar ileri sürüyorlardı.
Kader ise zamana meydan okumuşçasına, ölüpte sonradan dirilecek olanlara davetiye çıkarıyordu...
20
Zaman,vaadedileni yerine getirdiğinde
Taşlar yerinden oynayacak
Bilmezsin ki bu yapıt
Ya her şeyin bir sonu
Ya da bir çok şeyin başlangıcı olacak
