ორი დღის წინ....
გაკვეთილებმა უაზროდ ჩაიარა.ნუ მხოლოდ ორცალს ვესწრებოდი,მაგრამ მაინც.ბოლო გაკვეთილის შემდეგ სასჯელის მოსახდელად ჯონკუკის ოთახში გავემართე.რადგან მასზე გაბრაზებული ვიყავი დაუკაკუნებლად შევედი და სკამზე ჩამოვჯექი.მან კი გაბრაზების სანაცვლოდ გამიცინა და კარებს მიუახლოვდა.სანამ გავაანილიზებდი რას აკეთებდა კარები ჩაკეტა და ჩემს წინ გაჩერდა.
„თაე თაეე„ ამბობდა ნასიამოვნები ხმით.თავს ზევით არ ვწევდი რომ არ მეყურებინა.მუხლებზე დაიჩოქა და ხელები ფეხზე დამიწყო.ცოტათი მიჭერდა კიდეც .მე კი გაუნძრევლად ვიდექი და ვაკვირდებოდი.ხელებით ფერება დაიწყო მერე კი ისევ განაგრძო მოჭერა ამჯერად თვალებიც დახუჭა და ხმადაბლა ამოიკვნესა.მოულოდნელად წამოვხტი აღარ მინდოდა ისევ გაუნძრევლად მეყურებინა ამ სისულელისთვის.ისიც ჩემთან ერთად წამოხტა და ძალით დამაჯინა ისევ სკამზე.იმდენად ძლიერი იყო,რომ წინაამღდეგობას ვერ ვუწევდი.
„დაჯექი მეტჯერ არ გავიმეორებ!„მითხრა მკაცრი ტონით და ისევ ჩაიმუხლა.
ფეხზე ხელით ფერებას აგრძელებდა.
„რას აკეთებ?„ვუთხარი ცოტა შეშინებულმა.მან კი მოულოდნელი პასუხით გამაჩუმა.
„ვცდილობ თავი ასე მაინც დავიკმაყოფილო„ისევ განაგრძო ფერება .ხელს ფეხზე მისრიალებდა და ნელ ნელა ზევი თ მისრიალებდა.ტანში ჟრუანნტელი მივლიდა და წინამღდეგობას არ ვუწევდი.ისევ განაგრძო ლაპარაკი.
„არ მინდა იფიქრო რომ შენთან მხოლოდ გართობა მინდა ან ცოტახნიანი ურთიერთობა.უბრალოდ შენი დანახვის მერე გამოწვეულ ფანტაზიებს თავიდან ვერ ვიშორებ ,მაგრამ არ მინდა ეს ყველაფერი ასე მოულოდნელად პირდაპირ მოხდეს.არვიცი გადმოვცემ თუ არა სწორედ ჩემს აზრს.მინდიხარ თაე.მინდა ყოველ წამს შეგეხო და გასიამოვნო.კიდევ...კიდევ ბევრი რამე მინდა,მაგრამ აქ არა.„
მე ისევ დადუმებული ვიჯექი თან ვუსმენდი და თან ველოდებოდი როდის შემეხებოდა იქ სადაც მინდოდა სხვა არაფერი არ მაინტერესებდა.როგორც ჩანს ისიც მიხვდა ამას და ხელი პენისზე დამადო.არ მოძრაობდა,მაგრამ მისი მხოლოდ შეხებაც კი საკმარისი იყო რომ სუნთქვა შემკვროდა.შემომხედა ხელის მოუშორებლად და გაიღიმა„მოგწონს?„
არ ვუპასუხე მხოლოდ იმიტომ რომ ხმა რომ ამომეღო ალბათ ვიკვნესებდი.თვითონვე უპასუხა საკუთარ თავს „მოგწონს)„.
ვიცოდი რომ ასე გაუნძრევლად კიდევ ბევრის უფლებას თუ მივცემდი თავს ვერ შევიკავებდი და გავჟიმავდი.ან...ან გამჟიმავდა.
სკამიდან წამოვხტი ჩანთა ავიღე და კარისკენ წამოვედი რომ გავსულიყავი.სანამ კარის გახსნას ვცდილობდი ჯონკუკი მოვიდა შემომაბრუნა და კარზე ამაკრა.ორივე ხელი ზევით ამაწევინა და ხელებზე ხელებით დამეყრდნო.„მოიცადე პატარავ მე ჯერ შენთვის წასვლის ნება არ მომიცია;)„
„ეს უკვე ზედმეტია წასვლა მინდა„ვცდილობდი განთავისუფლებას,მაგრამ არაფერი არ გამომივიდა.
„წასვლა გინდაა?„მითხრა და სახე უფრო ახლოს მოწია.მხოლოდ თავი დავუქნიე.მან კი სახე უფრო ახლოს მოწია.ჩვენს ტუჩებს შორის მხოლოდ მილიმეტრებიღა იყო დარჩენილა,მაგრამ სულ მალე ეს მილიმეტრებიც გაქრა.ნაზად შეახო მისი ტუჩები ჩემსას.თავიდან არ მკოცნიდა მერე კი ნელ ნელა აამოძრავა ტუჩები.ნაზი კოცნა სულ მალე ვნებიან კოცნაში გადაიზარდა,რასაც სულ მალე მეც ავყევი.მანამ,სანამ ჯონკუკმა მოულოდნელად თავისი ამობურცულობა ჩემსას არ შეახო.ხმამაღლა ამოვიკვნესე და კოცნა შევწყვიტე.ხელი პირზე ამაფარა და უფრო ძლიერ მომაწვა.ყოველ შეხებაზე ვკვნესოდი.ხელი გაწია და ისევ კოცნით განაგრძო ჩემი გაჩუმება.დაახლოებით 5წუთი ვიყავით ასე და მოულოდნელად შეჩერდა.„ახლა შეგიძლია წახვიდე„გაკვირვებულმა შევხედე მაგრამ არც რამე მითქვამს და არც კოცნა განმიგრძვია.ქურთუკი წელზე შემოვიხვიე რომ გამობურცულობა დამემალა.ჩანთა ავიღე და უკანმოუხედავად წამოვედი.00:13
Daaavouteeet
YOU ARE READING
მსგავსება
Fanfictionადამიანები ხშირად შეიძლება მიამსგავსოთ ერთმანეთს.ზოგჯერ ამაში ნათესავური კავშირია შუაში... ...ზოგჯერ კი უბრალოდ აუხსნელი კავშირი...უბრალოდ მსგავსება.. გაზაფხულის ბოლო დღეებია ვზივარ ნიუ ორკის ცენტრალურ პარკში.ცალ ხელში გაზეთი მიჭირავს მეორე ხელში ყა...