Linggo. Yan ang araw na pinaglalaanan ng mga tao ng kanilang oras because that's the time we share every moment with Jesus Christ. Siya ang rason kung Bakit tayong mga tao ay nabuo at merong mundo. He sacrificed everything for us even though it takes his own life. Ganyan nya tayo kamahal.
According to the Bible verse found in John 3:16 For god so loved the world that he gave his only begotten son that whosever believeth in him should not perish, but have everlasting life.
He sacrificed his own life kahit alam niyang wala siyang kasalanan. Tinanggap niya lahat ng masasakit na salita na sinabi sa kanya ng mga tao. Ang tao rin mismo ang dahilan ng kanyang kamatayan pero kahit ni isang masamang salita ay wala tayong natanggap sa kanya. Pinatawad niya tayo sa lahat ng ating kasalan at patuloy niya parin tayong patatawarin sa paulit-ulit nating pagkakasala.
Taimtim akong nakikinig sa pastor na nagsasalita sa harap. Ni hindi ako kumurap dahil ayaw kong mamiss ang bawat galaw na ginagawa niya. Maaga akong pumunta kanina dito sa simbahan kahit na 8:30 pa ang misa. It's been my hobbit na pumunta dito ng maaga. Dahil ayaw na ayaw ni daddy na malate kami sa pag simba.
" let's put god in our center. Let him guide and abide us" saad ng pastor
Natapos na sa pagmisa ang pastor at sinundan ito ng special music mula sa choir ng simbahan. Dati pako ni daddy pinipilit sumali sa choir pero lagi akong tumatanggi dahil alam kong hindi kagandahan ang boses ko.
Nag umpisa na silang kumanta they're voice are pretty good at kapag sumali ako jan siguradong masisira lng ang kanta. Napatingin ako sa lalaking kumakanta. He's quite familiar pero hindi ko alam kung saan ko sya nakita.
At sa sandaling mapatingin ako sa kanya ay hindi ko na ito maalis. I think my eyes are locked on him. His eyes are very captivating. It's like two pools and if I dive in I might catch out of breath. His lips formed a smirk ng makita niyang nakatingin ako sa kanya. Jeez! I thought..? Maginoo siyang tao? Pero the way he flash a playful smirk on his lips para siyang manyakis na playboy. And his height! Oh god! Hanggang kili-kili niya lang ata ako.
Natapos na ang misa at si daddy ay nakikipag usap pa sa ibang tao. Well my dad is very sociable kaya di makakaila na marami siyang kaibigan unlike me na palaging nakatago sa kasulok sulokan.
" Don Miguel nasaan ang anak mong babae? Balita ko napakagandang batang iyon. Ano na nga pala siyang grade?" Tanong ng babaeng kausap ni daddy
Napatingin si daddy sa gilid niya ng makitang wala ako ay agad na binalingan si mommy kaya napalingon si mommy at agad na sinenyasan ako na lumapit.
At first I hesitate pero mom insisted me na lumapit kaya wala akong choice kundi ang lumapit sa kanila. Naglakad akong nakayuko kaya tiningnan ako ni mom then smiled at me saying 'it's okay darling they won't eat you' kaya naglakad akong taas noo
" Oh there she is. Meet my daughter Amira Erniece Cornello" nakangiting sabi ni daddy. He's too proud while saying that I'm his daughter. Ngumiti ako sa mga tao exposing my dimple on my left cheeks
" oh my god! She's too pretty! Wait I'll introduce you to my son. Ezra come here" may tinawag siyang lalaki. Napatingin ako don sa tinawag niya. Shit! Siya yung lalaki kaninang nag smirk ah? So ezra pala ang pangalan niya. Hmmm nice name!
Lumapit siya sa mommy niya nanakangiti. Those smile! It made my breathing becomes uneven. I was mesmerized by his eyes kaya nakanganga lng akong nakatingin sa kanya. And I didn't know that time nanahuhulog na pala ako sa kanya.
I was first year high school back then and it was Sunday. And in the front of the lord I offered my heart to ezra.
In my second year in high school and every Sunday nakikita ko parin siya sa church yun ngalang sobrang late na niyang magsimba at kapag nakapasok na siya sa simbahan at nakalapit sa pamilya niya ay bigla nalang ulit siya lalabas. Siguro kung ibang babae matururn off sila sa kanya because that was disrespectful but in my case wala akong pakealam basta makita ko lang siya.
