Yokluğunda neler yaşamış neler umut etmiştim. Umudumu hiç kaybetmeden
bekledim seni, olurda bir gün dönersin diye. Ama senin dönüşlerin hep
hayatın bana sunduğu oyunmuş. Ve ben artık bu oyundan çekiliyorum.
Sen fırtınalı günler yaşarken beni sığınılacak bir liman olarak gördün.
Fırtına dinene kadar sığınıp sonra yine yoluna devam edecektin. Ve öyle de
oldu. Neden bilmiyorum senin hakkında ne düşünürsem hep haklı çıkıyorum.
