نوفيلا ( الوقحه والراقى )
البارت الاول
فى حى شعبى
روان بصوت عالى : ماماااااااااااااااا انا نازله رايحة المحل .
ام روان بضيق : ولا كانك انسه كبيرة عندك ٢٥ سنه يابنتى وطى صوتك عيييييب كدة.
روان: هو انا كدة بقالك ٢٥ سنه امى ...كل يوم تسمعينى الاسطوانه الحمضانه دى .. انا ماشيه .
ام روان : كان نفسى اقولك فى داهيه بس قلبى مش مطوعانى .
(روان نازله على السلم بتغنى ومش فى دماغها حد او ناس بتقول عليها كدة مطريها على الاخر ...بس هى مش كدةبالعكس هى على طول شايله الهم بس مشكلتها مبتحبش تبين وجعها لحد بطلتنا صاحبه القامه القصيرة ( اوزعه ) و صاحبه البشرة القمحيه والعيون العسلى و الشعر الطويل المجعد تجعيد بسيط .. معاها دبلوم اختارت الشهادة دى علشان ظروف حياتهم ومتضغطش على امها .. كان نفسها تكمل تعليمها بس الدنيا مبتديش لحد كل حاجة وهى دلوقتى بتشتغل فى محل ورد ..).
ام السيد : ازيك يا رووووان نازله كدة ومش معبرة حد.
روان فى سرها : اعوذ بالله منك وليه .
روان بابتسامه صفرا :ازيك يا ام سيد ... يالا عن اذنك .
ام سسيد : ياختى اهدى دة انا جايبلك عريس فله .
روان بقرف: مش عاوزة..شكرا .
ام سيد : هاتفضلى لغايه كدة كتيىر ..ترفضى العرسان اللى. بجهمولك .. انتى كبرتى فى السن .
روان زهقت من كلامها : يافتاح ياعليم ....يا وليه انتى.... هما العرسان اللى بتجبيهم دول عرسان اصلا دول عاهات ... وبعدين انا كبرت فين ...دة انا ٢٥ سنه .
ام سيد بتهكم : نعم ياختى !!!!! مين دول اللى عاهات دول رجاله ياختى ولا انتى مالكيش فى الرجاله عاوزة شباب صايعه ... وبعدين انتى بتتنكى على ايه يا ختى ... مش شايفه نفسك.
روان زعقت : ما تلمى نفسك يا وليه يا حشريه انتى .... مالى ياختى حلوو وزى الفل وألف مين يتمنانى انا لو مش حلوة مش هايطلبونى بالأسم يا ام سيد ... فكك بقا منى علشان معرفكيش مقامك دلوقتى ... وانا الصراحه جبت اخرى منك .
( نزلت روان وهى كان نفسها ترنها العلقه التمام بس اللى مانعها امها وياترى ايه السبب وافتكرت امها وهى بتقولها (( هو انا ربيتك على كدة يا روان هو انتى شوارعيه لمين يابنتى )).... ويوم روان الاسود مبيخلصش على ام سيد وبس لا لازم يكمل بعبوووود على حدوودد .).
عبود بابتسامه بلهاء: ازيك يا ست البنات .
روان وهى ماشيه ردت بقرف : حلوة يا عبود .
عبود جرى وراها : هى ام سيد قالتلك ولا لاه يا ست البنات .
روان وقفت : هو انت العريس الفله اللى جايبه ام سيد .
عبود ابتسم وابتسامته من الودن دى للودن دى : اه انا ياست روان ... ايه رأيك .
روان : زفت طبعا .. انت فله ... انت فله .؟!.
عبود : الله الله !! مالى بقا يا ست روان ماحنا ولاد حته واحدة .
روان ابتسمت : اه ماحنا ولاد حته واحدة ... وبنصحك تبعد عنى ... عشاان والله العظيم اسيبك دلوقتى واطلع على مراتك دلوقتى وشوف هى هاتعمل فيك ايه ؟؟؟؟.
عبود اتوتر : ها ... مراتى ايه بس وايه جاب سيرتها ؟!.
روان بصت فى ساعتها: الله يخربيتك ..... هو انا هارغى معاك ... ماتطلع من دماغى يا عبوووود ... اتأخرت على الشغل .
( روان مشيت بتجرى ومعاد الاتوبيس فاتها واتأكدت انها هاتتهزق من صاحبه المحل ).
روان فى سرها : اوووووف هو يوم اسود اصلا مش قابلت ام سيد وعبود يبقا يوم منيل... خديها كعب بقا يا روان .
**************************
على النقيد الاخر .
