ShadowRunner

I'm Back Bitches

'Mijn verleden, dat was een goede tijd' mompel ik meer tegen mezelf dan tegen River.

'Ik groeide op in een rustige buurt, nouja het was er rustig tot ik er ging wonen. Ik had een fijn leven met veel vrienden en ik sportte veel. Ik begon met kickboksen op mijn negende.'

'Jij? Kickboksen?' Ik knik en vertel verder. 'Ik moest 2 jaar geleden op mijn vijftiende stoppen met kickboksen omdat ik op straat in gevechten terecht kwam'

'Oe Badgiiirrll' grinnikt hij. Ik negeer zijn commentaar.

'Ik had een leuke tijd op school met mijn vriendinnen, ze waren geweldig. Hope en Lucy bijvoorbeeld, ze hadden de flauwste grappen en we waren meestal hartstikke kinderachtig maar het was een goede tijd.'

'We waren wel het badass clubje van de school, al sinds de tweede. Ons clubje bestond uit een stuk of 8 mensen. We deden waar we zelf zin in hadden. We shopten, hadden drama-filmavondjes en praatte over leuke jongens, vergeet dat laatste.' River krijgt een zachte blik in zijn ogen als hij ziet hoe enthousiast ik ben als ik terugdenk aan mijn vrienden.

'Klinkt alsof je een fijn leven had en je ze mist'

'Ja, Ik had een prima leven met mijn ouders, broer en vrienden. Niet dat ik hier geen goed leven heb maar ik mis ze.' Hij knikt begrijpend en glimlacht dan warm naar me.

'Wat....?'

'Het is leuk om te zien hoe je gaat stralen als je aan je vrienden denkt' legt hij uit.

'Oowh.'

'Ik mis mijn familie ook' mompelt River zachtjes terwijl hij parkeert voor de supermarkt. Ik kijk hem verbaasd aan.

'Ze wonen hier niet?'

'Nee ze zijn verbannen toen ik 12 jaar was.'

'Maar je bent nu 18! Heb je ze als 6 jaar niet gezien of gesproken?' Hij schudt zijn hoofd. Ik kijk hem vol ongeloof aan.

'Wat hebben je ouders gedaan?'

'Ze kregen nog een kind, een meisje, ze had één blauw oog en één bruin oog. De leiders wilde haar hier weghebben. Volgens de legende betekend een meisje met twee verschillende oogkleuren, onheil en oorlog. Ze wilden haar naar de andere kant van het dorp sturen en haar daar laten adopteren. Mijn ouders weigerde hun kind alleen te laten en besloten dat we met zijn allen weggingen.

'Waarom ben jij dan nog hier?' Vraag ik nieuwsgierig.

'Er was een opstand van een ander dorp en alle jongens van 12 jaar en ouder moesten het dorp beschermen. Ik werd gedwongen hier te blijven en mijn ouders mogen ons dorp niet meer in.

'Het spijt me voor je River'

'Dankje Skye' Ik glimlach naar hem. Wat erg voor River, zou hij zijn ouders ooit nog zien? Zal ik mijn ouders ooit nog zien? Missen ze mij?

'Hé, is dat Shane?' vraag ik verbaasd wijzend naar de jongen aan het einde van de straat.

'Ik geloof van wel, het zou best kunnen. Hij en Amber zijn hier komen wonen' legt River uit.

'Hé Shane!' Gil ik over straat. De jongen kijkt om. ja, het is echt Shane! Ik spring uit de auto en ren op hem af.

'Skye?' vraagt hij ongelovig. Nog voor ik antwoord geef vlieg ik hem om de hals. Hij tilt me op.

'Ik heb je gemist Skye' mompelt hij in mijn nek.

'Ik jou ook Shane.'

'Nee, niet doen, hou me nog even vast' zeg ik als hij me neer wil zetten. Na een tijdje zet hij me toch neer.