Martinus in my life

Παρτ 31

Πήγαμε μαζί με την Άρτεμη για την ταινία πήραμε το μικρο σπίτι στο δάσος ( είναι το πιο τέλειο θρίλερ που έχω δει ). Γυρησαμε και τα αγόρια είχαν πάρει ποπ κορν είχαν κατεβάσει κάτω κουβέρτες και το σαλόνι γενικός ηταν έτοιμο για ταινια.

Καθησαμε και είχε μια σκηνή με αιματα. Εγώ και η Αρτεμις τρογαμε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι και τα αγόρια μας κοιταγαν

Μ: κλ πρώτων πως τρώτε και δεύτερων πως τα βλέπετε αυτά
Αρ: σαν άνθρωποι ;;;
Ι:και ναι σαν άνθρωποι όπως και εσείς ας πούμε .
Αρ: ααα ναι δεν σας ρο είπα μ αρέσουν τα αίματα και θέλω να δώσω για ιατρική
Ι: ναι και εγώ έχω συνηθίσει με αυτά π μ λέει και μ δείχνει
Τ: ο Χρήστος και η Παναγία έχω σιχαθεί το είναι μ
Αρ: εχεις κανει και αλλά πραγματα που είναι πολύ ιού αλλά ας μην την ανοιξουμε τώρα αυτή την κουβέντα

Ο μακ κανει ψιθηρηστα αλλά φωναχτά

Μ: σποντα 😂
Αρ: όχι εντάξει για πλάκα το λέω
Ι: ναι έτσι κανει πλάκα μην παρεξηγήσεις
Τ: κλ δεν είχα σκοπό να την παρεξηγησω ούτος ή άλλος φαίνεται πολύ εντάξει άνθρωπος

Συνεχίσαμε να βλέπουμε την ταινία τελειωσε αργά και εγώ με την Άρτεμη πήγαμε να πέσουμε για ύπνο.

Μπήκαμε στο δωμάτιο και λέω στην Άρτεμη

Ι: εγώ πάω ... να ... εεε ναι ξες μωρέ
Αρ: ναι ξέρω να πεις κλνχτ στο αμορε 😂
Ι: κλ γελά εσυ

Τέλος πάντων έφυγα απο το δωμάτιο και πήγα στο δωμάτιο του Τινους αλλά δεν ηταν μεσα. Μάλλον θα είναι στο μπάνιο σκέφτηκα, οποτε καθησα στο κρεβάτι και τον περίμενα. Μετα απο κανα λεπτο η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Τινους

Τ: επ πως και απο τα μεροι μας ;
Ι: είπα να έρθω να πω κλνχτ
Τ: ε τοτε τι περιμένεις ;
Ι: ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ 😁, είπα και πήγα να φύγω
Τ: τι έτσι σκέτο; 😢
Ι: γτ τι άλλο θες ;
Τ: ενα φιλακι

Τοτε τον πλησιαζω και ενώνω τα χείλη μας αυτός βάζει τα χέρια του στη μέση μ και πηγαινει με αργά βήματα προς τον τοίχο με κολλάει εκεί και συνεχίζει να με φιλαει. Σταματησαμε για να βρούμε τις ανάσες μας και τον ξανά φιλησα πεταχτα τον απομακρηνα απο κοντά μ και πήγα στη πόρτα για να φύγω

Ι: αα και ποσε ...
Τ: τι;
Ι: καληνύχτα 😉

Με κοίταξε και άφησε ενα μικρο γελακι. Εγω πήγα στο δωμάτιο και ξαπλωσα στο κρεβάτι σκεπαστηκα και γυρίζει η Άρτεμις και μ λέει

Αρ: κλ για να πεις μια λεξη απο οτι θυμαμε χρειαζεσε μερικα δεύτερα τώρα εσύ πως τα καταφέρνει και τα δυο δεύτερα τα κανεις πεντε λεπτα δεν ξέρω
Ι: συγνώμη με χρονόμετρα;
Αρ: όχι αλλά ...
Ι: τι αλλά
Αρ: κλ άντε καληνύχτα τώρα