Benim İmkansızım

*Tanıtım*

Aşk gibi, sevda gibi, huysuz ve tatlı kadın...

Babam, tok sesiyle şarkıya eşlik ederken rakı kadehini anneme doğru kaldırdı. Annem, aşk dolu gözlerle bakıyordu 25 senelik hayat arkadaşına. Dile kolay, çeyrek asırı geride bıraktılar ama hala birbirlerine ilk günkü gibi bakıyorlar. En büyük hayalim böyle bir aşka sahip olmaktır sanırım.

Ben Piraye. 19 yaşındayım. Ege Üniversitesi Hukuk Bölümü Hazırlık sınıfı öğrencisiyim. Ankaralı'yım. Okumak için İzmir'e gideceğim. Solcuyum, devrimciyim. Davam ; geleceğe inançtır. Davam ; özgürlüktür, barıştır. 

Bu gece son gecemiz, acı günler yakında...

Evet, bu gece Ankara'daki son gecem. Ama hayır, acı değil umut dolu günler bekliyor beni. Sabah uyandığımda soğuk bir duş aldım ve bavullarımı kontrol ettim. Her şey tamdı, sadece kalbimi bırakacaktım Ankara'da... Bir bavulu ben, birini babam yüklendi. Koridorda yavaşça yürüyordum. Bu ev benim çocukluğumdu. Burada yaşadıklarım unutulacak cinsten değildi. Dışarı çıktığımda geride kalan bunca şey içimi burkuyordu. Havaalanına doğru giderken hiç konuşmadık bizimkilerle. Bu bir veda değil aslında. İstediğim zaman gelebilirdim Ankara'ya , istedikleri zaman gelebilirlerdi İzmir'e. Ne var ki havaalanına vardığımızda hepimizin gözleri dolu dolu olmuştu. Babamın elleri yüzümü kavrarken annem sessizce ağlıyordu. 

"Kendine iyi bak bebeğim unutma biz hep burdayız." 

Göz yaşlarım arasından kafamı salladım ve babama sıkıca sarıldım. O huzur bulduğum kolları bedenimi sardığında özleyeceğim muhteşem kokusunu içime çektim. 

"Hadi ama ben de kızıma sarılmak istiyorum." 

Annem arkadan söylendiğinde kafamı babamın omzundan kaldırdım ve burnumu çekip gülümsedim. Ah benim güzel çekirdek ailem.. Aynı şekilde annemin de kollarındaydım az sonra. Ama babamdan daha da başkaydı. İlk adımımda, ilk okul günümde, ilk arkadaş kazığımda, ilk ayrılığımda ... Kısacası her anımda yanımdaydı canım annem. Benim için onlardan ayrılmak o kadar zordu ki. Güçte olsa uçağa bindim. Koltuğuma oturduğumda göz yaşlarımı elimin tersiyle silip fısıldadım. "Bu kısa bir ayrılık Ankara. Benden kurtulacağını mı sandın?" 

MERHABA :) BU BENİM İLK HİKAYEM VE NASIL OLDUĞU HAKKINDA HİÇ BİR FİKRİM YOK. UMARIM HOŞUNUZA GİTMİŞTİR. YORUMLARINIZI BEKLİYORUM <3