Chapter 1 >>

178 0 0

ni itsmeJANNE

ni itsmeJANNE

CHANDRIA'S POV

I'm Chandria, at early age i experienced heartbreak. I'm only 17 para makaranas ng pagkabigo, siguro God's will kaya ko naramdam ito, para may matutunan at para maiwasan ang maling taong minahal ko.

Sabi nga nila, bata pa ako para magseryoso sa ganyang bagay, pero wala eh.. i already did. Ang hirap namang magmahal ng hindi seryoso di ba?

Pero nasa stage na ako ng pagmo-move on. Nung una, yes i admit umaasa pa ako na baka maaayos pa, na baka we both deserve a second chance. At habang tumatagal nakakarealize ako ng mga bagay na mas makakabuti para sa sarili ko.

Letting go of someone dear to you is hard, but holding on to someone who does'nt even feel the same is much harder. Ako yung iniwan, dapat ako yung nagagalit! Pero hindi eh.. gusto ko siyang balikan. Parang hindi ko kayang mawala siya ng tuluyan sa akin. He broke up with me, dapat mapatunayan ko sa kanyang kaya ko. Dahil kakayanin ko. Siya ang mali kaya dapat hindi ko na siya pakealaman. Mahirap magpatawad ng isang taong halos sirain ang buhay mo at wasakin ang puso mo.

Pero kahit papaano minahal ko siya, I have to forgive, to forget, and to feel again..

Nothing lasts forever. I think that's the easiest lesson we all learn the hardest way.

Si Michael. Ang taong unang nagparamdam sa akin kung paano ang magmahal at masaktan.

Kilalanin siya sa kwento ng aking pag-ibig..

DJ'S POV

Ako si DJ Ford Padilla. Lahat sa akin ay parang panandalian lang. Sa maniwala kayo sa hindi, hindi pa ako naiinlove. Tsss... Natatawa ako sa mga taong sineseryoso ang lahat ng bagay. I believe in love, Pero depende sa taong nagparamdam o nagpapakita nito. Kasi minsan, ang love ay namimiss-understood. Sabi niya mahal niya na, tapos infatuaton lang pala. Minsan pag broken hearted, di makapag move on dahil mahal pa, they don't even think na they're just inlove of something they used to be in their past relationship. Namimiss lang nila ang mga bagay na nakasanayan nila.

That's an opinion. Easy lang. Baka ako lang ang nakakaisip nito. Malawak lang talaga siguro ako mag-isip or makitid pa para sa iba.

My friends used to call me babaero, heartbreaker, etc.. Pero anong magagawa ko GWAPO ako eh.. Hahaha.

Hindi ko naman sinasadyang makasakit at manakit. Nasa kanila na siguro kung bakit sila nasasaktan, that's because they let me..

Pero when time comes na mahanap ko na ang babaeng magpaparamdam sa akin ng pagmamahal, hindi ko na siya pakakawalan. Ibibigay ko sa kanya ang lahat, I will treat her like a princess and love her with all my heart.

It sounds OA. But it's true. I'd rather be hated for being real than loved for being fake.

Kilalanin niyo pa ako ng lubusan pati ang babaeng aking mamahalin sa kwentong ito..

Ahem!! Thank you sa nagbasa ;)) my first story, kaya pagpasensiyahan niyo na po.

Pahiya unti...Bukas bawi.. :D