My Cure! :> [kathniel]

Chapter 2

CHANDRIA's POV

"Ahhhhhhhhh!! napasigaw ako ng pagtingin ko sa wall clock na sa harapan ko ay 9:00am na! Late na ako.. may practice pa kami ng volleyball at dapat 8:30am nasa school na ako.

Mommy: "Ano bang nangyayari sa'yo?!" gulat na sabi niya. hindi na siya kumatok, dahil hindi ko naman  nila-lock ang pinto ng kwarto ko.

Chandria; "Ma, ba't hindi mo ako ginising? 30 min. late na ako, may practice pa po kmi. HUHU! Mama naman ee.." at nagmamadali na akong pumunta ng banyo para maligo. Kahit late na ako, di ko naman kayang sikmuraing hindi maligo noh! 

Mommy: "hay naku, Chandria! wala ka namang nabanggit sa akin kagabi. Ikaw talagang bata ka. oh siya, bababa na ako at ipapahanda ko na kay Manang Fe ang almusal mo." Kumatok siya sa banyo ko at sinabing.. "Bilisan mo na!"

"Opo!" maikli kong sagot..

Pagkatapos kong mag-ayos, kinuha ko na ang bag ko at bumaba na rin. Si Manang Fe na lang ang nakita kong tao sa baba. Si Chelsea ang kapatid ko, malamang natutulog pa yun ngayon.. Saturday walang pasok. Dalawa lang kaming makapatid, si mom laging busy sa work, siya na kasi ang nag-aasikaso ng company namin simula ng mamatay si dad. Namatay si Dad when i was 10 years old. Kaya lagi na lang walang time si Mommy sa amin, lagi kasi siyang busy..

"Manang, si Mommy po?" tanong ko sa kanya, habang pababa ako.

Manang Fe: "umalis na.. Kumain ka daw muna bago ka umalis." Habang inaayos ang dining table.

Chandria: "hindi na po Manang, super late na ako.. i'll text her na lang. Sige Manang alis na po ako.." itetext ko na lang si Mommy  na sa school na lang ako kakain.. baka kasi pag kay Manang Fe niya pa malamang hindi ako nag breakfast sesermonan niya na naman ako. Si Manang Fe ang yaya ni mama simula nung dalaga pa siya, kaya sa amin na siya tumira at hindi na nakapag-asawa. Parang pangalawang nanay na ni mommy si Manang Fe.

20min. lang naman ang byahe papuntang school, kaya nakarating ako kaagad. 1hr. na akong late.. Lagot ako kay coach! Dumiretso na ako sa locker at iniwan ang ibang gamit ko dun. Nagpalit na rin ako ng damit at dumiretso na sa gym.. Wala masyadong tao sa campus pag ganitong weekend.. karaniwang nandirito ay mga kasali sa varsity..

Papasok pa lang ako ng gym ng may tumawag sa pangalan ko..

"CHANDRIA!!!" si coach.. patay! ugh!

Coach Lyn: "wala ba kayong relo sa bahay niyo Chandria??" naka-cross arms siya habang kinakausap ako.. "Matatapos na kami, ikaw kararating pa lang.. kami halos maligo na sa pawis, samantalang ikaw bagong ligo pa!" dagdag niya.. Natatawa pa yung iba kong ka-team.. Grrrr!! 

Chandria: "im really sorry coach.. di po kasi ako nakagising ng maaga, hindi na po mauulit." sinabi ko yung totoo sa kanya.Lumapit si Julia sa akin at pabulong niyang sabi.. " Mag-alarm din kasi gurl.. Ang dami ko na ngang text sa'yo eehh.."  Julia is one of my close friend, since elementary close na talaga kami. Nung 1styear ako dumagdag sila Yen at Kiray sa amin. Bestfriends ko ang tatlong yun, bukod sa magkaka-ugali kami pare-parehas lang ang hilig namin, kaya madali ko silang napagpalagayang-loob..

Coach Lyn: "Wag mo ng uulitin ito Chandria ha? tutal andito ka na rin.. kunin mo ang cleaning material sa UR at linisin mo ang buong gym.. para hindi naman masayang ang pagpunta mo rito.. tapos na rin naman kaming mag-practice." Gosh!! seryoso ba yun?? anak ng late naman talaga!! Grrrr! Di nga ako makapaglinis ng sarili kong kwarto tapos ipapalinis sa'ken ang buong gym!!? tssss..."may reklamo Ms. Bernardo??" napansin siguro ni coach na naka busangot ang mukha ko kaya niya nasabi yun..

"Ahh.. wala co--oachh! maglilinis na po ako.." padabog akong pumunta sa UR. Bad dayyy eveeer!!! Hinila ko si Julia, para samahan ako. "Julia, samahan mo muna ako puhhhh..lease????" na may paawa epek. " ililibre kita.. pramis! Anything!" Dagdag ko para mapapayag ko siya.. Ayoko ngang maiwang mag-isa sa gym. DUH!