My Korean Roommate | Kim Taehyung FF ✔️

CH 13

Averie's POV

"Ayaw ko na nga! Bakit ba ang kulit mo?" Pasigaw kong sabi kay Taehyung dahil kanina niya pa ako pinapagawa ng school activity dahil hindi natuloy sa room nila Mad.

"Kapag natapos mo yan, I will treat you food. Anything you want." Napatingin ako kay Taehyung na nag-cecellphone.

"Anything?" Tumango siya at napangisi ako.

"Aish, sabi na nga ba, eh. Ang dami naman. Bayaran mo ko, ah?" Reklamo ni Taehyung.

"Huh? Anong bayaran! Sabi mo you'll treat me. Walang bayad bayad yun, oy!" Sigaw ko ulit sa kanya.

Kumakain ako ng fastfood. Ayei, buti na lang ginawa ko yung school activity niya. Gutom na talaga ako. I'm craving for food these days.

Maya maya ay natapos na ako sa pagkain ko at umalis na kami ni Taehyung sa restaurant.

"Thank you talaga, nabusog ako." Natawa ako habang nagsasalita.

"Wala yun. Gusto mo lang ng pagkain, eh." Natawa siya ng marahan habang naglalakad kami papunta sa dorm.

Bigla na lang akong nakaramdam ng sakit sa ulo kaya napatigil ako.

"Ah..." Nag groan ako at napatigil si Taehyung sa paglalakad.

"Averie, a-ano nangyayari sayo?" Aniya habang nakahawak sa balikat.

Nahihilo ako at saglit lang ay nawalan ako ng malay at naging madilim ang paningin ko.

Taehyung's POV

Dinala ko si Averie sa malapit na ospital at nasa labas ako ng room kung nasaan si Averie.

"Hays, sana okay lang siya..." Sabi ko sa isip ko at narinig kong bumukas ang pintuan kaya napatingin ako at tumayo.

"Uhm, what is your relationship with Ms... Mendoza?" Tanong sakin ng doktor.

"Um, I'm her friend." Sagot ko naman at naghihintay ng sasabihin ng doktor.

"So, there's a good news and bad news. Anong gusto mong mauna?" Tanong ng doktor at hindi ako nag-alinlangan na sabihin "good news" muna.

"The good news is that... She is fine and nasa mabuting kalagayan naman siya. Pero..." Nag-pause ang doktor.

"She has anemia." Nagulat ako sa sinabi ng doktor habang in-eexplain niya kung ano ang anemia.

"D-doc, puwede po ba yun ma-cure?" Tanong ko sa tonong nag-aalala.

"It can be treated. She is diagnosed in anemia and it means of blood loss. She lacks vitamins and iron. But, the safest way is blood transfusion." Paliwanag ng doktor sakin.

"Um, dok? Puwede po bang magpa-blood transfusion na?" Tanong ko.

"Puwede naman, pero hihintayin pa natin na magising siya para ma-transfer sa ibang room."

"Ah, okay, sige po." Sabi ko.

"Okay, mauuna na ako. You can go inside the room." Ngumiti ang doktor at umalis na.

Nag desisyon akong pumasok sa loob ng room.

Dahan dahan kong binuksan ang pintuan at nakitang nakahiga at nakapikit ang mga mata ni Averie.