My Sweet Serenity (GxG) Completed

MSS-24

Charlene's  POV:

So all along you know this?!".

Patanong na sambit ko kay jai nang puntahan ko sya sa unit nya. 

Pansin ko ang gulat nya sa biglaang pag sulpot ko.

Habang abala sya sa pagtipa sa laptop nya nang dumating ako.

Cha-charlene?! ".

Gulat nya namang sambit sa pangalan ko,  sabay tayo sa harap ng computer nya at akmang lalapit na saakin. hawak ko ngayon ay dyaryong ang headline ay ang kasalanang na cover nya kung saan ang pinsan nyang si Lance ang groom.

"Ano to jai?".

Inis kong sambit nang iwagayway ko sa kanya ang hawak kong dyaryo.

Pansin ko naman ang biglang pag gitla nang kanyang noo.

Indikasyong nabasa nya narin ang nasa headline news ng entertainment page. Based on her reaction she choose to get silent.

Kaya lalong nag umalpas ang inis ko.

"Kailan mo pa nalamang nakabalik  na pala si lance ha jai? ".. Magsalita ka!!,  mag salita ka please---

Pasigaw ko nang tanong sa kanya. Habang unti unting nang hihina ako at napaupo nalang sa couch.

Napatungo ako ayaw ko sanang makita nyang umiiyak ako but i don't have choice, 

Pakiramdam ko nang hihina ang tuhod ko and i can't contain what I've feel now.

Ngunit agad ding tumaas ng ilang decibel ang boses ko nang tila maisip kong nag sinungaling sya saakin na sya ang taong labis kong pinagkakatiwalaan, at alam kong di ako sasaktan. But in the end sya din palang mananakit saakin.

Na niloko lang ako, wala syang pinag iba sa pinsan nyang si lance.

Pinagkatiwalaan kita jai.. May hinanakit kong turan ng magpatuloy.

Kailan nyo pa ako pinag mumukhang tanga? I ask shouting ng mag angat ako nang tingin sa kanya.

I've been wanting to ask her right before  the news come out on the tabloid but i don't have the courage to do it, because the wound that mark on me 8 months ago was still fresh. 

I'll just thought this would heal fast but i guess it doesn't go that way.

Coz admitted it or not the pain are still there.

"Honestly--hindi ko alam, i mean my boss just assign us to cover that wedding event though we know who's the bride is but the groom?--wala kaming idea!".

She explain, before she  took a deep breath and straightly gaze on me then and as for me i saw her sincerity on her words.

"And believe me or not,  nagkita lang talaga kami ni Lance sa mismong basilica".

Dagdag nya pa. 

And I Don't even know that its he's wedding that we cover up on..

Paliwanag nya pa, her voice seem cracked..

"Cha--please maniwala ka naman oh.  Di ko talaga alam at di pa kami ulit nagkikita  nang pinsan ko after that damn wedding happen". She supplied. 

I Don't even find a word to say, i wanted to believe her but i---can't!

Kaya napaiyak nalang ulit ako.  At nanatiling ganon ng ilang saglit.

Habang ramdam kong tila pinagmamasdan nya lang ako.

"cha--I'm sorry! If you feel like you been betrayed".

Umpisa nya na ulit in her apologetic tone. Ng lapitan nya ako.

Pero--totoo maniwala ka sa na saakin its not my intention to hurt you, sasabihin ko naman sayo eh kaya lang naunahan mo lang ako.. 

Paliwanag nya pa.  Sa nag susumamong tuno. 

Alam mong di kita kayang saktan---

"But you did already!". I quiickly cut her off then. Kaya bigla syang natigilan and something guilt registered on her fine face.

No!! She hissed this time. 

"Ang mahirap kasi sayo kung ano ang nakikita mo yun ang pinaniniwalaan mo!".

Sabi nya pa sa nag hihinakit na tuno nang sumulyap sya saakin. 

"Anyway why don't you just find out the whole details before you react like that".

Rinig ko pang sambit nya bago na ako iwan sa unit nya. 

Habang ako naman natitigilan sa sinabi nya.  At napapailing iling pa.

Bago na rin mag pasyang umalis na muna i needed to go somewhere magpapalamig lang.