· czas teraźniejszy prosty; używamy go, gdy:
-mówimy o codziennych czynnościach, nawykach, przyzwyczajeniach
-opisujemy swój dzień
-coś lubimy, nie lubimy
· operatory: do, does (dla he-she-it)
· budowa zdań;
-twierdzące: S + V1+ xxx, np. I do homework.
! w he-she-it w twierdzeniu V1+ -es, np. She eats muffins.
-przeczące: S + don't/doesn't + V1+ xxx, np. I don't dance. It doesn't eat carrots.
-pytania: do/does + S + V1+ xxx, np. Do you like muffins? Does she watch TV?
-krótkie odpowiedzi:
Yes, I do. / No, I don't.
Yes, she does. / No, she doesn't.
· dodawanie –es w czasownikach
-gdy czasownik jest zakończony na –s, -ch, -sh, -x, -o, dodajemy –es, np. He goes to school.
-gdy czasownik kończy się na spółgłoskę, samogłoskę, -y na końcu zamieniamy na –i + es, np. study-studies, fly-flies
-gdy kończy się inaczej, po –y dodajemy normalnie –s, np. play-plays, buy-buys
-czasownik have ma tutaj postać has.
· charakterystyczne słownictwo
przysłówki częstotliwości:
always – zawsze
often – często
usually – zazwyczaj
sometimes – czasami
hardly ever – prawie nigdy
never – nigdy
przysłówek częstotliwości stawiamy zazwyczaj przed czasownikiem, np. She sometimes eats cookies.
Natomiast, gdy jest czasownik be, stawiamy go po nim, np. You're always late.
· upodobania i inne stany emocjonalne
czasowników z końcówką –ing używamy po przyimkach i czasownikach określających odczucia, upodobania i inne stany emocjonalne
like
love
hate
prefer
to be good at
to be bad at
to be keen on +verb +ing
np. I like singing. Lisa is good at dancing. Carly is keen on drawing.
