Wiedźmin Pożądanie Alkoholu

Spotkanie

Białowłosy po wejściu do wsi ruszył w stronę czegoś co przypominało stajnię, był tam człowiek, bardzo skromnie ubrany, siedząc na pieńku kątem oka spojrzał na przybysza.
-Tak? - Spytał.
-Konia mam, przypilnuj go. Trzymaj, dziesięć orenów na zachętę. - Wyjął monety z sakwy i podał je człowiekowi.
-Nie bój nic, twój koń będzie u mnie bezpieczny. - Zapewnił przybysza.
-Dziękuję, bywaj!
Wyszedł ze stajni i ruszył w kierunku dużego budynku, najpewniej gospoda, pomyślał.
Nie było przy niej tablicy ogłoszeń. O zlecenie będzie musiał się dopytywać jeśli wogóle takowe tu będzie.
Wszedł...
Podszedł do lady i usiadł na stołku. Karczmarz ubrany w białą koszulę na nią nałożony stary fartuch, spytał:
-Co podać?
-Piwa... Piwa dajcie.
Chwycił kufel podszedł do beczułki, odkręcił i nalał złoty napój, postawił go przed zakapturzonym.
-Kim jesteście? Mało kiedy gościa tu mamy, wiesz... W lesie żyjemy. -Spytał.
-Jestem wiedźminem, wiesz kim są wiedźmini?
-Taa, wiem kim wieśmaki są... Czego tu szukacie?
-Zlecenia, wiesz, potwory ubijam.
-Zlecenie? Nie mamy... Choć czekaj, widzisz, tamtego? - Wskazał na człowieka siedzącego w rogu karczmy. - On może mieć, go się pytajta.
Wiedźmin łyknął piwa, rozejrzał się i dostrzegł kogoś, kogo nie spodziewał się tu spotkać.
Wstał i ruszył w stronę barda opowiadającego dzieciom jakąś balladę, ubrany był w zdobiony ubiór i kapelusik z piórkiem. Dostrzegł wiedźmina, odłożył lutnię i wykrzyknął:
-Geralt! Przyjacielu to ty?!
-Mam kaptur, po czym stwierdzasz żem Geralt?
-Miecze na plecach.
Geralt zdjął kaptur i przywitał przyjaciela:
-Witaj Jaskier! Co ty tu robisz?
-Ruszałem do Wyzimy gdy nagle koń się czegoś przestraszył i zwiódł mnie do lasu... Tak znalazłem się tutaj. Ludzie tu są głupi i wkrótce będę się stąd zabierać.
-Zabierzemy się razem... Najpierw spytam się o zlecenie.
-A ty wciąż potwory ubijasz?
-A ty wciąż ballady opowiadasz? O wielkim rycerzu, o wdzięcznym imieniu "Jaskier" i jego wiernym giermku Geralcie? - Spytał z poirytowaniem.