Büyük Yangın!

31 9 0
                                    

Söylediğim bir cümle ile Özlem ablanın hayatını değişterebilirdi. O an özlem abla kolumdan beni tutup Lavaboya çekti görenler oldu ama ben gelmeyin dedim be başladı konuşmaya.
Özlem: Tamam aferin öğrenmişsin. Ama hiç birşey ispat edemezsin. Kim inanır sana
Benim bir lafım yeter Savaşa söylersem ama susacağım çünkü savaş çok üzülür.
Özlem: Bak Hazal o istedi ben değil ben sarhoştum hatırlamıyorum o yüzden hamile kaldım. Ama sonra
Tamam özlem abla duydum o gün devam etmene gerek yok. Şimdi bırak bani çek o kolunu dedim ve gittim. İçimden şu cümleleri geçiriyordum:"Ne garip ben buraya geldikten sonra sevgiyle tanıştım daha hiç birisini sevmemiştim. Ve o bana hayatı yaşa dedi hayata başlanacağım bir kişi oldu o artık benim. Ama bunu bu sırrı söylemeyeceğim. Sadece ama sadece Savaş için".
Aslıhan hanımın evindeki olaylar :
Gülbahar : hadi görüşürüz Ahmet ben biraz sonra geliyorum.
Ahmet : Görüşürüz Gülbahar hanım.
Aslıhan : Şule annem müsait mi?
Şule : Hayır. biraz önce Ahmet bey gitti şimdide hazırlanıyor Holdinge gidecekmiş Aslıhan hanım.
Aslıhan : Anlamıyorum ki bu kadın Ahmet bey den hapse girmiş çıkmış bir insandan. Şule alınma. Ben sana her zaman güveniyorum. Kim olsa aynı şeyi yapardı . Sen 38 yaşındasın ve 20 senedir burada çalışıyorsun. Senin hapse girmen sana saldıran birisini öldürdün. Ben yaşasam da böyle yapardım. O adam hapse girdi sende sadece 2 sene hapiste yattın. ben sana güveniyorum. Hadi bir Şule böreği yapsanda bir ziyafet çekelim.
Şule: Tamam Aslıhan hanım. Hemen yapıyorum haticede yanına baklava açsın.
Aslıhan : Anne nereye gideceksin?
Gülbahar: kocanın yaptıklarını temizlemeye
Aslıhan : Ne yapmış Cihan.
Gülbahar : hadi görüşürüz Aslıhan öğrenirsin akşam.
Eve gelmiştim Yeliz kapıyı açtı ve hemen sorulara başladı
Yeliz: ne oldu? Ne yaptınız? Neler konuştunuz? Özlem abla duyunca yüz ifadesi nasıldı?
Sus yeliz anlatacağım dedim ve anlattım. Söylemeyeceğim bu sır burada kalacak
Yeliz : nasıl yani söyle.
Hayır savaşın üzülmesini istemiyorum hayatları mahfalocak elbet ki Gülbahar hanım affedecek oğlunu peki sonra ne olacak Özlem ablaya hiç acımazlar gönderirler ve bir gün canını alırlar sessizce.
Yeliz : ben hiç böyle düşünmemiştim.
Biraz akıl gerekiyor.
Yeliz: sen bana akılsız mı dedin. İyi öyle olsun küstüm.
Ya küsme Yeliz şaka yaptım . Sen şimdi bana küsüyorsun demek bak gıdıklarım iyi sen istedin dedim ve gıdıklamaya başladım. Kahkaha atıyordu sonra o beni gıdıkladı ve sonra yastık atmaya başladı bana bende ona attım ve pamuklar yerlere dökülüyordu.
Kayahan Holdingde geçen olaylar :
Cihan: ne oldu anne niye geldin?
Gülbahar : senin yaptıklarını temizlemeye. Bak Cihan Kadıköyde yaptırdığımız inşaat durmuş. İşciler gitmiş. Paralarını ödememişsin.
Bir sürü borç birikmiş hepsini bugün ödedim gelirken. Bir şey daha öğrendim.
Cihan : yeter Anne başka yok bir şey.
Gülbahar : var mesela kumar borçların. Seni son kez uyarıyorum. Bir daha kumar oynarsan seni borçlarınla birlikte sokağa atarım. Sonrasını sen düşün al bu paraları öde borcunu. Akşam gelmeyi unutma hadi görüşürüz.
Aslıhan hanımın evindeki olaylar :
Aslıhan : kızım Esra seni çok seviyorum canım benim
Esra: anne benim bebeklik fotoğraflarım nerede. Bakmak istiyorum
Aslıhan : Nereden çıktı bu Esra. Sonra bakarsın.
Esra: şimdi bakmak istiyorum küçüklüğümden beri istiyorum ama sen vermiyorsun.
Aslıhan : Bak kızım sana artık gerçeği söyleyeceğim senin fotoğrafların yok çünkü nasıl desem
Esra: Söyle Anne
Aslıhan : sen bebekken daha doğalı 1 hafta olmuştu sen odandaydım ve elektrikler kesilmişti bizde senin odana mum koymuştuk ama seni oradan aldık mumu orada unuttuk artık ne olduysa senin odanda yangın çıktı ve fotoğrafların yandı benim hamilelik fotoğraflarımda oradaydı onlarsa sonra biz oradan taşındık.
Esra :Niye bana demesin annem. Ben gidiyorum.
Aslıhan : nereye kızım.?
Esra: arkadaşlarıma gidiyorum. Akşam evde olurum
Aslıhan : Aynen Babaannen herkes akşam evde olsun dedi.
Esra : Tamam anne.

Çok yorulmuştum Yeliz le çok oynadık. Her taraf dağınıktı o sırada kapı zili çaldı. Kapıyı açmaya gittim ama açtığımda çok şaşıracağım birisi vardı karşımda hemde çok gelen Esraydı doğru duydunuz gelen Esraydı. Yeliz geldi çok şaşırdı.
Esra: Şaşırmanıza gerek yok. Dedi ve içeri girdi. Bakın ben barışmaya geldim ama özür dilemem bitti gitti. Bu etrafın hali ne böyle.
Yeliz: Biz yastık savaşı yaptık o yüzden.
Esra : İyi o zaman yeni bir savaşa hazırmısınız?
Dedi ve bizi bahçeye götürdü sulama fiskeyesini açtı ve birlikte ıslandık kahkahalar attık. Ama o sırada bizi izleyen Aslıhan hanımı gördüm.
Akşam olmuştu ve Gülbahar hanım bizi çağırmıştı.
Aslıhan hanımın evindeki olaylar :
Aslıhan : Sen o kızın hazalın evinde ne işin var? Onlar mı arkadaşın oldu?
Esra: Na var bunda anne hem çok eğlendik biz.
Aslıhan : gördüm. Ama bir daha onunla görüşmeyeceksin.
Esra: kiminle görüşeceğimi sana sormayacağım anne buna karışma!
Aslıhan : Bana bağırma o kızla sadece merhaba merhaba Bu kadar.
Esra: Karışama şimdi çık git odamdan
Aslıhan : Bağırma bana sus
Esra : sana mı soracağım. Şimdi git.
Aslıhan : İyi gidiyorum ama bana bir daha bağırırsan
Esra: hadi anne ben inerim şimdi.
Hazırlandık Ben lacivert bir kısa elbise Yeliz de bebek mavisi uzun bir elbise giymişti. Eve geldik ve içeri girdik. Herkes buradaydı. Biraz oturduk sonra Bir yemek masasına oturduk baş köşede Gülbahar onun yanında Aslıhan hanım onun karşısında Savaş yanında Esra Esranın yanında Yeliz Yeliz in karşısında Ben benim yanımda Özlem özlemin karşısında Cihan bey vardı.
Yemeği yedik ve Gülbahar hanım konuşmaya başladı;
Herkes niye buraya topladığımızı merak ediyordur. Şimdi açıklıyorum
Ben Gülbahar 20 yaşındayken Dedeniz Sonerle evlendim 4 çocuğum oldu Büyük kızım Fivdevs, ortanca oğlum Cihan, ortanca kızım Sultan daha 8 yaşında lösemi hastalığına yakalanan 12 yaşında ölen kızım Sultan  canım ve  küçük oğlum Şahin daha geçen sene  bir trafik kazasında kazasında uçurumdan düştü kaza yaptı bulunamadı onlar benim canlarım daha 42 yaşında ölen Soner kızımız Sultanın  ölümüne sadece 2 yıl dayanabildi o öldüğünde ben daha 32 yaşındaydım o  Ben kayahan Holdingi yönetmeye başladım. 28 sene layığıyla yönettim. 60 yaşında bazı sebeplerden bıraktım. Oğlum cihan bu holdingin başına geçti ve 2 sene durdu ama onun artık geri çekilme zamanı geldi artık zamanı  geldi.  Bundan sonra ben Holdingi yöneteceğim. Oğlum cihan da yanımda olacak elbet. Yarın Yeni bir gün yeni bir sayfa.
Özlem abla gözleri doldu ve ağlamaya başladı koşarak odaya gitti Gülbahar hanımda öyleydi ama kendini durdurdu sonra biz biraz daha oturduk konuştuk sohbet ettik ve gittik.
Yeliz: Oha Hazal bu Gülbahar hanım ne acılar yaşamış valla ben bile ağlayacaktım valla Çok güçlü bir Kadın mış.
Aynen bende bilmiyordum üzüldüm hadi yatalım dedim yattık.
Aslıhan hanımın evindeki olaylar :
Aslıhan: senden anca bu beklenirdi Cihan 2 sene bile yönetemedin. Ne yapacaksın şimdi böyle yat sen.
Cihan: sus Aslıhan ben elimden geleni yaptım. Ne yapabilirim
Aslıhan: yine Annen geçti kadın doymadı kaç senedir saltanat sürüyor diyebiliriz biz ne yapıyoruz?
Cihan : sus Aslıhan sus ver şu yorganı biraz
Aslıhan: Niye sende daha çok var sen bana ver
Cihan: Banane git başka yorgan getir.
Aslıhan: Banane sen getir
Biraz zaman geçmişti kapı çaldı ben daha uyumamışım kimo dedim bu esraydı kapıyı açtım Esra dedim
Esra : Ben bugün sizde yatabilirmiyim?
Yat tabiki. ne oldu neden geldin?
Esra: biz annemle tartıştıktan o yüzden.
Tamam tamam gel derken Yeliz geldi biraz şaşırdı.
Esra : ya hani filmlerde oluyorya yerde yatıyorlar bizde bugün yatalım yerde hadi yorgan getirin dedi getirdik yer yatağı yaptık yattık biraz konuştuk Esra çok esprili bir kız aynı benim gibi sonra yattık. Ben yattıktan sonra uykum gelmedi ve bahçeye çıktım ve sahile doğru yürümeye başladım bir baktım ki orada Savaş vardı hemen yanına gittim Savaş ne yapıyorsun sen burada?
Savaş: ben uyuyamadım biraz geziyim dedim. Senin bu saatte ne işin var burada onu söyle.
Bende uyuyamadım buraya geldim.
Savaş: Bak bunun iti var uğursuzu var bir daha çıkma buraya tamammı
Ooo sen daha şimdiden başladın ben sana sormayacağım. Bunu bil.
Savaş: Ne oluyor sinirlerim bozuk galiba. Ne yaptım ben sana ya ne
Bağırma bana sen bana bağıramasssın dedim ve arkamı dönerek gidiyordum ki önümden geçen bir genç erkek yanındaki arkadaşına uf kıza bak dedi ben yürümeye devam ettim ama arkamdan Allah neler yaratıyor üf üf dedi bunu duyan savaş adamın üstüne atladı yumruk attı öteki arkadaşı kaçtı ben savaş diye bağırıyordum. Sonra yerde bir taş gördüm ve adamın ayağına attım adam kaçtı gitti savaşın burnu kanıyordu . Ve konuşmaya başladı
Bak Hazal ben seni seviyorum tamamı sevdiğim için kıskanıyorum dedi ve bana sımsıkı sarıldı bende ona sonra eve doğru gittik
Gülbahar : Herkes yattı Ahmet hadi dök şu benzini heryere.
Ahmet : döktüm Gülbahar hanım son kararınızmı? Kibriti bırakıyorum
Gülbahar : bırak. Hadi çabuk git burada şimdi çabuk

Savaşla geldiğimizde bizi çok kötü bir manzara karşılıyor du evim Yeliz Esra yanıyordu ben Yeliz ve Esra diye çığlık attım.

KANLI AYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin