Μου ανήκεις

2.4K 196 51
                                    

Να ενημερώσω πως η ιστορία αποτελείται από ένα και μόνο κεφάλαιο. Είναι για διαγωνισμό αν και το σκέφτομαι ακόμα. Δεν ξέρω αν ταιριάζει έτσι όπως μου βγήκε.  Όπως και να έχει ελπίζω να σας αρέσει:)

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του συγγραφέα κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανομή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.

Έτος 2018.
31 Οκτωβρίου Βιρτζίνια Αμερική

Ο κόσμος αρχιζε να λιγοστεύει στους δρόμους, η ώρα είχε πάει 11 το βράδυ και τα παιδάκια ανυπαρκτα. Η γιορτη εφτανε σιγά σιγά στο τέλος της και η Αμέλια ένιωθε ανακούφιση. Από πιτσιρίκι είχε να βγει έξω τέτοια μέρα.

Το Halloween για εκείνη σηματοδοτούσε την αρχή της κατρακύλας της... Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ξεχάσει πως   18 χρόνια πριν όταν ήταν μόλις 7 έχασε την μητέρα της στις 31 Οκτώβρη... Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που σαν παιδάκι βγήκε για φάρσα ή κέρασμα.

"Έχεις πιει αρκετά Τζέιμς! Θα πάμε με τα πόδια πίσω " Αναφώνησε η Τζέσικα

"Πας καλά; και Θα περάσουμε νύχτα μέσα από το δασάκι;" ρώτησε και εκείνη χαμογέλασε.

"Μην μου πεις πως ένας άντρας 27 ετών φοβάται; Μην κάνεις σαν μωρό σε παρακαλώ.  Αμέλια εσύ τι λες ;" Εκείνη τους κοίταξε.

"Συμφωνώ, Πέρασαμε άπειρες φορές για να πάμε στη σχολή ρε παιδιά από αυτό το μέρος, τί κι αν είναι Halloween ; μια χαζομάρα είναι όλο αυτό. Ψυχές, κολοκύθες, μάγισσες,  τέρατα τίποτα δεν υπάρχει. Πάμε;"

Η παρέα άρχισε να περπατάει, ο ουρανός έμοιαζε θυμωμένος. Ένα απαλό αεράκι σηκώθηκε και όσο προχωρούσαν προς το δασάκι η ορατότητα μειωνόταν. 

"Τελικά είναι λίγο ανατριχιαστικό! Λέτε να δούμε τίποτα μέρα που είναι;"Είπε η Τζένιφερ

"Πας καλά παιδί μου ;πιστεύεις κι εσύ σε δεισιδαιμονίες; Το Halloween μην ξεχνάς είναι επινόηση των ανθρώπων. Τα αληθινά γεγονότα απέχουν πολύ από όλο αυτό το φιάσκο που έχει στηθεί την σήμερον ημέρα. Πάρε παράδειγμα την Αμέλια. Περπατάει και ούτε μας περιμένει!" Ο Πίτερ  άνοιξε το βήμα του για να την φτάσει αλλά εκείνη ξαφνικά σταμάτησε.

Μου Ανήκεις (One Shot)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz