Introduction:
You set it again
My heart in motion
Every word feels like a shooting star
I'm at the edge of my emotion
Watchin' the shadows burning in the dark
And I-I'm inlove
And I-I'm terrified
For the first time
In my last time
In my only life
-Know the song? :D I know na alam niyo yung song. Hahaha. Well, this song suits well on my story specially to my chosen characters. Lahat po ng characters na involved dito ay totoo, yung story lang po ang fanfic, kei? Hm. Pero may ibang scene rito na kinuha ko sa true to life experience pero dahil writer lang naman ang role ko rito, hindi ko sasabihin kung kanino galing o sino yung mga naging inspirasyon ko sa pagsulat ng ibang scenes dito. Hah. In the near future, malalaman niyo rin naman yun. So, this? Tungkol siya sa isang guy na may pagka-MOODY at sa isang girl na may dugong-ATTENTION-SEEKER. Pero tingin niyo, pa'no mangyayari ang ligawan sa pagitan ng dalawa kung hindi nila ma-take ang ugali ng isa't-isa sa unang pagkikita palang nila? Sino ang may problema? Si boy ba na madalas may MOOD SWING o si girl na may pagka-ATTENTION-SEEKER ang soul? At sino rin kaya ang unang susuko?
<Ann's POV>
"Baby, wake up! Mala-late ka na ah", wika ng isang malumanay na boses.
-.#
Nah! Mommy ko. Mas inaantok ako sa way ng paggising niya sa'kin eh.
"Bab---"
"Kfine, Mom! I'm awake so you better stay outside my room. I can do things on my own."
"Are you sure?"
"Mom, I'm a senior student. Trust me, okay?"
"Okay!"
At ayun nga, lumabas na siya sa room ko.
After 20minutes...
"Ya, where's mom?", tanong ko dun sa kasambahay namin.
"Ay, umalis na po, Ma'am. May emergency meeting daw po kasi kaya mauuna na siya. Pahatid nalang daw po kita sa---"
"No, I can go in school on my own. Just give me the car's key and, that's it."
"Pero---"
"Who's the boss?", tanong ko sabay taas ng kilay. Psh! Nakakainis eh, masyadong nagmamarunong.
"Sige po, saglit lang."
Makaraan ang ilang minuto...
"Eto na po", wika nito at iniabot na yung susing pinakuha ko.
"Mabuti naman may araw pa nung makabalik ka galing sa loob", sarkastiko kong tugon.
"Pasensya na po", simpleng tugon nito.
Nagsimula naman na akong maglakad papunta sa kotse ko at ilang saglit pa ay mabilis na itong pinasibad. Ang hirap ng buhay kapag ikaw lang at ang mga maids mo ang magkakasama sa bahay -_- Sobrang nakaka-ewan.
Sa school ..
Pagdating ko ay dumiretso na agad ako sa room ko. Medyo boring kasi as usual, wala namang gagawin kapag first day -___- Pagpasok ko...
"Swissyyyyy!!!"
-,- O? Diba ang aga ganyan agad sasalubong sa'yo. Hay! By the way, si Sherry Mae Ramos nga pala, one of my closest friend since grade 5. Medyo maingay kaya ko rin siguro nakasundo. Sa'kin din yan nagmana ng pagiging 'attention-seeker' pero in a good way naman :)
